Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Carmen

Informacje ogólne:

Identyfikator: Carmen_
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1967
Długość materiału: 00:05:05
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Narratorką filmu jest chórzystka Teatru Wielkiego w Łodzi, która z rozgoryczeniem opowiada o niespełnionym marzeniu zostania solistką (powodami m.in. brak protekcji, szczęścia, złamane obietnice). Pozakadrowe wypowiedzi ilustrowane są fragmentami przedstawienia Carmen.

CZOŁÓWKA NAPIS CARMEN NIEWIDOCZNY NA OBRAZIE

Twórcy:

Sekwencje:

SEKWENCJA 1 Ujęcie z góry: ustawione w nieładzie krzesła, stołki, stoliki, na stole siedzi mężczyzna w wojskowym uniformie (Don José), przed nim tańczy kobieta w czarnej bluzce i jasnej spódnicy (Carmen). Muzyka: fragment opery Carmen Georges'a Bizeta. Zespół operowy w kostiumach i z makijażem, widać też mężczyznę w garniturze, z tekstem w ręce. Monolog z offu: Kobieta mówi o zawodzie, jaki ją spotkał – marzy o partii solowej w operze, ale bez protekcji (i mimo obietnic składanych w momencie tworzenia zespołu, iż soliści będą się zmieniać wraz z kolejnymi przedstawieniami) opuszczenie chóru wydaje się właściwie niemożliwe. Muzyka: fragment opery Carmen Georges'a Bizeta. Trzy solistki na scenie (Frasquita, Mercédès i Carmen; pomieszczenie wyklejone m.in. plakatami z imieniem torreadora: „Escamillo”). Kadr z twarzą milczącej, pokazywanej już Nwcześniej członkini chóru. Ponownie trzy solistki na scenie. Powraca twarz członkini chóru, też ujęcia zbiorowe chóru. Na scenie: Carmen i Don José (z nożem) w gwałtownej scenie. Kadr z milczącą członkinią chóru. Na scenie: Don José zabija Carmen. Chór zaczyna śpiew. Carmen pada na scenie martwa. Dłoń dyrygenta. Chór zaczyna się przemieszczać, kamera koncentruje się na pokazywanej wcześniej kobiecie, zostaje ona w tyle. Monolog z offu: Soliści mają wyższe pensje oraz satysfakcję, że ich nazwisko jest na afiszach, że to ich głosy są najbardziej na scenie słyszalne, chór zaś jest „tłumem”. By zostać solistą, często trzeba „iść po trupach” i mieć protekcję (mówiąca jej nie miała i był to jej wybór). Soliści, posiadając dublerów, nie muszą uczestniczyć w codziennych próbach, mogą za to wykorzystać ten czas np. na chałtury. Kobieta bardzo chciałaby zostać solistką, kocha tę pracę i nie wyobraża sobie życia bez śpiewu i muzyki. Muzyka: fragmenty opery Carmen, m.in. finałowy duet C’est toi? C’est moi.

TYŁÓWKA: Napisy: 1. ZDJĘCIA: ZBIGNIEW PIETRZKIEWICZ II ROK, WSPÓŁPRACA: P. KWIATKOWSKI II ROK 2. REALIZACJA: FAUSTO FUSER II ROK 3. CHÓRZYSTKA: JÓZEFA WAŁĘSIŃSKA oraz Soliści Teatru Wielkiego w Łodzi 4. MONTAŻ: W. OWCZAREK, F. FUSER, DŹWIĘK: T. PAŁCZYŃSKI, KIER. ZDJĘĆ: T. LUBCZYŃSKI 5. OPIEKA PEDAGOGICZNA: J. BOSSAK, K. KARABASZ, A. ANCUTA, A. FORBERT, PWSTiF – 1967 – Łódź.

Słowa kluczowe:

BIZET, GEORGES (1838-1875)
CARMEN
CHÓR
MARZENIE
MUZYKA
OBIETNICA
PROTEKCJA
ROZGORYCZENIE
SCENA
SOLISTA
ŚMIERĆ
ŚPIEW
TEATR
ZABÓJSTWO