Archiwum Filmowe

Szczegóły materiału

Kilka słów do tamtej części sali

Informacje ogólne:

Identyfikator 
KilkaSlowDoTamtejCzesciSali
Typ materiału 
Etiuda dokumentalna
Rok produkcji 
1968
Długość materiału 
00:07:06
Nośnik wyjściowy 
taśma 35mm
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Kilka słów do tamtej części sali

Opisy:

Kierownik amatorskiej grupy mimów stara się nakłonić znudzonych aktorów do pracy. Jego zaangażowanie skontrastowane zostało ze postawą kolegów, którzy traktują próby teatralne jako okazję do spotkań towarzyskich.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA: Napis: „…kilka słów do tamtej części sali”. Dźwięk: gwar rozmów.
SEKWENCJA 1 Mężczyzna z bokobrodami ustawia reflektory sceniczne. Mężczyzna krząta się między lampami. Zwraca się do człowieka ukrytego w cieniu. Drapie się po głowie. Grupa ludzie siedząca w na widowni zanosi się śmiechem. Ujęcie na mężczyznę, który patrzy przed siebie. Bliski plan śmiejącej się kobiety. Mężczyzna z bokobrodami ponownie ustawia reflektory. Ten sam mężczyzna przy reflektorze stoi obok innego mężczyzny. Zdejmuje marynarkę i krawat. Odchodzi na bok i wyciera nos. Ujęcie na śmiejącą się publiczność. Mężczyzna schowany za balustradą wyciąga kabel. Powrót do publiczności. Dźwięk: z offu: Śmiech i fragmenty monologu w gwarze śląskiej.
SEKWENCJA 2 Mężczyzna z bokobrodami w planie średnim stoi i patrzy przed siebie. Mężczyzna chodzi po scenie. Szersze ujęcia na publiczność, która okazuje się być grupą aktorów, siedzącą na pustej widowni. Mężczyzna ze sceny zaprasza ich na próbę. Grupa ludzi pod sceną wciąż się śmieje. Mężczyzna próbuje uciąć ich rozbawienie oficjalnym głosem. Zebrani wciąż się śmieją. Mężczyzna ponawia prośbę. Monolog z offu: Kierownik opowiada, że został wciągnięty w teatr, co podobało mu się ze względu na element koleżeństwa. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 3 Mężczyzna z bokobrodami w scenicznym trykocie rozwija kabel i prosi kogoś o pomoc. Ujęcie na ziewającego mężczyznę za framugą. Słychać komendy i komentarze mężczyzny z bokobrodami. Inny mężczyzna przysypia w pozycji siedzącej. Ujęcie na trzech mężczyzn niereagujących na słowa ze sceny. Mężczyzna prosi o nastrojenie instrumentów. Pojawia się muzyka. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 4 Mężczyzna z bokobrodami, w trykocie scenicznym przestawia na scenie kufer. Na głowie ma melonik. Za jego plecami przechodzą dwaj mężczyźni z innym kufrem. Mężczyzna ustawia inne elementy scenograficzne. Ktoś pyta, gdzie jest Urszula. Ujęcie na kolejnego mężczyznę, który przykłada do ust zwitek papieru. Urszula odpowiada. Muzyka 100%.
SEKWENCJA 5 Na scenie stoi mężczyzna z waltornią. Za nim przechodzi inny pracownik teatru. Mężczyzna z bokobrodami wychodzi na scenę i zaczyna rozmawiać z Urszulą. Panorama do kobiety. Kłócą się o krzesło. Ujęcie na mężczyznę siedzącego pod sceną. Mężczyzna jest całkowicie niezainteresowany sytuacją. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 6 Inny mężczyzna na widowni, niezainteresowany próbą, poprawia kapelusz opuszczony na oczy. Mężczyzna krząta się po scenie. Wyłącza lampy. Monolog z offu: Kierownik opowiada o tym, że teatr właśnie finansowo wyszedł na prostą, ale zespół nie chce się zaangażować w pracę. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 7 Mężczyzna z bokobrodami w kostiumie i kapeluszu wchodzi na scenę. Za nim na scenę wchodzi kobieta. Mężczyzn wita się z innym aktorem, podnosząc kapelusz. Obok nich widać kobietę. Mężczyzna z bokobrodami wchodzi na scenę z różą w dłoni. Zdejmuje kapelusz. Mijająca go kobieta odbiera od niego kwiat. Mężczyzna z bokobrodami podąża w kierunku, w którym poszła kobieta, szybko przebierając nogami naśladuje poruszanie się w silnie wiejącym na niego wietrze; w wyciągniętej ręce trzyma wygiętą do tyłu różę, a drugą ręką przytrzymuje kapelusz na głowie. Muzyka orkiestrowa.
SEKWENCJA 8 Ujęcie na mężczyznę siedzącego na pustej widowni. Inny mężczyzna na widowni, niezainteresowany próbą. Ktoś wygłasza monolog. Ujęcie na pieska wybiegającego ze sceny. Kobieta na widowni śmieje się, patrząc na psa. Mężczyzna z bokobrodami krzyczy na właściciela psa, nakazując zabranie zwierzaka. Kobieta na widowni pali papierosa. Na kolanach trzyma psa, który w euforii liże ją po twarzy. Grupa pracowników teatru żartuje pod sceną. Ujęcie na mężczyznę w białym kołnierzyku. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 9 Mężczyzna z bokobrodami stoi na scenie w kostiumie nawiązującym do epoki napoleońskiej. Obraca się wokół siebie. Sekwencja ujęć z próby w rytm cykania. Mężczyzna z bokobrodami kłóci się z innymi pracownikami teatru. Mężczyzna z bokobrodami na scenie, podnosi kulę dla rannego. Razem z nią schodzi ze sceny. Za nim ze sceny schodzi kobieta. Dźwięk: jednostajne cykanie.
SEKWENCJA 10 Plan totalny. Widoczny tylko fragment oświetlonej sceny. Na scenę wychodzi mężczyzna z bokobrodami. Monolog z offu: Kierownik narzeka na sytuację w teatrze. Jest gotów zrezygnować. Muzyka orkiestrowa.
TYŁÓWKA: Napisy na ujęciu: 1. Realizacja: Jerzy Matula II r. reżyserii, Wojciech Bruszewski II r. Operatorski Opieka pedagogiczna: J. Bossak, K. Karabasz, M. Jahoda, M. Nowicki 2. Montaż: J. Grosicka, kierownik produkcji: B. Dec Napis na planszy 3. Produkcja: PWSTiF 1968 Muzyka orkiestrowa.

Słowa kluczowe:

  • AKTOR

  • KABARET

  • MIM

  • ROZRYWKA

  • SCENA

  • TEATR

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x