Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Kot zdechł z głodu

Informacje ogólne:

Identyfikator: Kot_zdechl_z_glodu
Typ materiału: Etiuda fabularna
Rok produkcji: 1968
Długość materiału: 00:09:06
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: niemy
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Uboga meksykańska rodzina z kotem zamieszkuje skromną chatę na pustkowiu. Kiedy dokucza im głód, wewnętrznie rozdarty ojciec sięga po ostateczne rozwiązanie. Film czarno-biały, niemy.

Twórcy:

Sekwencje:

Czołówka: Plan pełny: z lewej strony kadru wychodzi czarno-biały kot i zatrzymuje się na słomianym dachu. Zwierzę intensywnie nasłuchuje i obserwuje przestrzeń przed sobą. Czarne napisy na białym tle: 1. kot zdechł z głodu 2. zdjęcia adam a.kaczanowski 3. reżyseria josé maria sanchez ariza 4. głód: stan organizmu ludzkiego i zwierzęcego wywołany brakiem lub niedoborem składników pokarmowych

Sekwencja 1 Plan pełny. W centrum kadru: mężczyzna siedzi na ławce przed skromną chatką krytą strzechą, w tle półpustynny pagórek. Powolny najazd kamery; mężczyzna wyjmuje z kieszeni bibułkę i sięga po tytoń ukryty pod zadaszeniem. Bohater skręca papierosa, wkłada go do ust i patrzy prosto w obiektyw. Następnie odwraca wzrok w prawą stronę i spogląda w dół, kontynuując gest jakby międlenia czegoś w dłoniach. Plansza z czarnymi napisami na białym tle (w języku francuskim): “l’état psychique intervient, lui aussi dans l’ápparition de la faim: une grave ou importante occupation retarde son apparition les émotions peuvent le réduire ou l’áugmenter / larousse, t IV- 890 /” [Słowa te można przetłumaczyć jako: „stan psychiczny również odgrywa rolę w pojawianiu się głodu: poważne czy ważne zajęcie opóźnia jego pojawienie się, a emocje mogą go zmniejszać lub zwiększać”.] Powtórzenie ujęcia: mężczyzna siedzi przed drewnianą chatką, sięga do kieszeni po bibułkę, a za belkę po tytoń; skręcony papieros wsuwa do ust i patrzy w stronę kamery, potem w prawo. Plan ogólny. Spękana ziemia piaszczystych pagórków. Zza wzniesienia wyłania się postać kobiety w długiej spódnicy, z powiewającym na wietrze szalem. Na ramieniu niesie naczynie; idzie po grzbiecie pagórka, przesuwając się ku lewej stronie kadru. W kolejnym ujęciu półzbliżenie w wysokim kącie, z kamerą podążającą za postacią: kobieta niesie glinianą stągiew. Półzbliżenie na klatkę piersiową mężczyzny i skręcające papierosa dłonie na tle białej koszuli. Jazda kamery w górę, spojrzenie bohatera w kamerę i w prawo. W kolejnym ujęciu perspektywy się łączą: chatka widziana z ukosa, w kadrze siedzący na swoim miejscu mężczyzna i zdążająca do domu kobieta ze stągwią. Jazda kamery w lewo: mężczyzna wstaje z ławki i podąża w kierunku kobiety, która odstawia naczynie w rogu chatki, zakrywa je, zwiesza na sznurku kubek i wchodzi do domu. Widok z wnętrza chaty, przez futrynę: mężczyzna momentalnie pochodzi do stągwi, nalewa wodę i łapczywie gasi pragnienie. Wnętrze: kobieta zagląda do naczyń, a następnie sięga do płóciennej torby, wyjmuje z niej trzy podpłomyki i układa je na piecyku.

Sekwencja 2 Chłopiec leży na głazie i uderza kamieniem o uschnięty korzeń, wącha go, po czym entuzjastycznie zbiega na dół zbocza, żeby pogłaskać, a następnie unieść kota, podtrzymując go za przednie łapy. W kolejnym ujęciu widać fotografię Emiliana Zapaty (meksykańskiego rewolucjonisty w pełnym umundurowaniu, ze skrzyżowanymi pasami amunicyjnymi), zatkniętą za wiszący na ścianie prosty, drewniany krzyżyk. Widok na dłonie i bose stopy kobiety, która zbiera podpłomyki i układa je na stole. Powolna jazda kamery, obejmująca klepisko, skromne posłanie w tle, bohaterkę zawiązującą ciaśniej rzemyk od spódnicy i wreszcie mężczyznę podającego placek chłopcu. Trzyosobowa, odświętnie ubrana rodzina spożywa przy drewnianym stole posiłek. Na ścianie, tuż nad mężczyzną, wisi zatknięty nóż. Przebitka na posłanie, na którym wylizuje się kot. Rodzina dojada posiłek, synek przeciera oczy ze znużenia, matka wstaje od stołu i chwyta chłopca za rękę, odchodzą. Ojciec odprowadza ich wzrokiem, jakby międląc ostatnie okruchy w dłoniach, po czym spogląda na kota. Mężczyzna wydaje się strapiony, sięga w górę po nóż i trzyma go pogrążony w myślach, zerkając w stronę zwierzęcia. Ujęcie przez futrynę na stojącą na zewnątrz kobietę, która wpatruje się w mężczyznę i zawiązuje skrzyżowany na piersiach szal, po czym odchodzi. Bohater odwiesza nóż i wstaje od stołu, wychodzi.

Sekwencja 3 Widok na uschniętą gałąź na zewnątrz. Plan ogólny z lotu ptaka: matka i syn siedzą pośród kęp suchej roślinności, którą zbiera kobieta. Następnie w planie pełnym: ojciec stojący na wzniesieniu z kapeluszem w ręku, pochyla się po garść ziemi. Jazda kamery w górę, mężczyzna, trzymając zaciśniętą pięść, wyprostowuje się i rozgląda. Matka i syn w planie pełnym zbierają suche trawy. Mężczyzna wysypuje piasek z dłoni. Drobiny piasku lecą na wietrze. Kot biegnie na skraj dachu, przy ustawieniu kamery analogicznym do początkowego. Jazda kamery w lewo: kot bawi się patykiem i spogląda w obiektyw.

Sekwencja 4 Wnętrze drewnianej chaty, wchodzi mężczyzna, sięga po wiszący na ścianie worek i wychodzi z nim przed dom. Kładzie otwarty worek na ziemi, pakuje do niego spory kamień. W następnym ujęciu kot stoi na stole. Mężczyzna chwyta zwierzę i zabiera je, pozostawiając pomieszczenie puste. Piaszczyste góry. W ogólnym planie widać sylwetkę mężczyzny idącego z prawej strony kadru z tobołkiem na ramieniu. Półzbliżenie na bohatera zgiętego pod ciężarem. Widok z lotu ptaka na falującą taflę zbiornika wodnego. Jazda kamery w dół obejmuje stojącego na brzegu mężczyznę, który bierze zamach i wrzuca worek do wody.

Sekwencja 5 Widok na stojącą na skarpie drewnianą chatkę. Kobieta podaje pieczeń do wspólnej misy. Mężczyzna sięga po nóż nad głową i wbija go w upieczone ciało zwierzęcia. Następne ujęcia przedstawiają kolejno: chłopca jedzącego pokawałkowane mięso, ojca, a wreszcie całą rodzinę przy stole z misą pełną pokrojonej pieczeni. Przebitka na kobietę ogryzającą kość. W pewnym momencie chłopiec wstaje od stołu z zawiniętymi w chustkę kośćmi, wychodzi na zewnątrz, najpierw na tył chatki, a potem biegnie na suche zbocza. Z domu wychodzi ojciec i patrzy w kierunku syna. Chłopiec wdrapuje się na górę. Mężczyzna zrezygnowany wraca do domu. Odjazd kamery, widać chatę – ujęcie analogiczne do tych z początku filmu. Biała plansza z czarnym napisem: „głód zbiorowy podczas klęsk społecznych prowadzi do znacznego spustoszenia i śmiertelności”. Ściemnienie.

Słowa kluczowe:

CHATA
DYLEMAT
GŁÓD
KOT
MATKA
MEKSYK
NÓŻ
OJCIEC
PAPIEROS
POSIŁEK
RODZINA
SYN
ŚMIERĆ
ZWIERZĘ