Archiwum Filmowe

Szczegóły materiału

Kowalski

Informacje ogólne:

Identyfikator 
Kowalski_
Typ materiału 
Etiuda dokumentalna
Rok produkcji 
1972
Długość materiału 
00:07:26
Nośnik wyjściowy 
taśma 35mm
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Kowalski

Opisy:

Portret łódzkiego społecznika, Edwarda Kowalskiego. Mężczyzna poświęcił się realizacji rozmaitych projektów mających na celu kultywowanie pamięci o zbrodniach hitlerowskich na Radogoszczu.

Twórcy:

Sekwencje:

SEKWENCJA 1 Przygotowania do spektaklu o Adolfie Hitlerze. Edward Kowalski ustawia przy ścianie drabinę i wspina się na nią. Na stole znajdującym się obok leżą zrobione z papieru swastyki. Kobieta podaje mu zegar, który zawiesza tuż nad ogromną mapą i odpowiednio układa jego wskazówki. Po zejściu z drabiny rozmawia z młodszym mężczyzną. Przed sceną kroki taneczne ćwiczą dziewczynki w czarnych trykotowych kostiumach. Kowalski zapisuje coś na kartce, a następnie przybija na mapie papierową swastykę. Monolog z offu: Kowalski opowiada. Gdy wrócił do Łodzi z Warszawy po okupacji, dowiedział się, że Gestapo poszukiwało go za publikacje o Kaliszu w 1914 roku. Muzyka fortepianowa.
SEKWENCJA 2 Ruiny spalonego więzienia na Radogoszczu. Kowalski stojący z teczką w dłoni terenie byłego więzienia. Pada deszcz. Monolog z offu: Bohater dowiedział się również, że z powodu jego publikacji zginął niewinnie w Radogoszczu inny Edward Kowalski. Postanowił więc budzić w młodym pokoleniu pamięć narodową o zbrodniach hitlerowskich. W tym celu zorganizował przy Miejskiej Radzie Narodowej społeczny komitet opieki nad Radogoszczem, a także zaproponował stworzenie muzeum.
CZOŁÓWKA Czarne plansze, białe napisy, w tle słychać padający deszcz: 1. KOWALSKI 2. Realizacja ANDRZEJ RÓŻYCKI Zdjęcia WŁODZIMIERZ RESIAK Opieka pedagogiczna JERZY BOSSAK 3. Asystent reżysera WINCENTY FLOREK Asystent operatora JERZY ZIELIŃSKI 4. Kierownik grupy zdjęciowej JÓZEF SIWEK Montaż JANINA GROSICKA Dźwięk TADEUSZ PAŁCZYŃSKI Dźwięk deszczu.
SEKWENCJA 3 Kowalski siedzi przy biurku, miesza łyżeczką w szklance i popija z niej. Otaczają go książki, zeszyty, proporczyki i oprawione fotografie. Wyznaje, że niejednokrotnie myślał o porzuceniu pracy społecznej. Wciąż jednak znajdował powody, by jednak działać dalej. Wyjmuje z albumu fotografię przedstawiającą jego na placu Wolności i mówi, że obrona placu była ważnym momentem z niedalekiej przeszłości. Wstaje i wyciąga spod biurka księgę, czyta na głos napis widniejący na oprawie i mówi, że to jego konik. Seria ujęć ukazujących wystawę fotografii i dyplomów dokumentujących społeczną działalność Kowalskiego, a także oglądające wystawę kobiety. Kowalski siedzi przy stole, w dłoniach trzyma nożyczki i ołówek, przed nim leży wycięty z papieru glob. Biurko, na nim stos fotografii. Wiszące na ścianie dyplomy. Namalowany i wycięty z papieru profil Lenina. Kowalski komponuje plakat przedstawiający Mikołaja Kopernika. Kowalski żali się, że zlikwidowano założoną przez niego świetlicę. Nazywa swoją pracę syzyfową. Jego zdaniem dochodzi do paradoksu: w socjalizmie trzeba walczyć z socjalistami o socjalizm. Rozważa, czy nie należałoby mimo wszystko wreszcie odpocząć. Dodaje, że skończył już 74 lata. Kowalski uważa, że należy pozostawić po sobie konkretne rezultaty – jak klub rencistów. Dźwięk 100% przechodzi w monolog z offu.
SEKWENCJA 4 Klub rencistów. Kowalski zagląda do sali, w której seniorzy oglądają w telewizji film, przy stole starsi mężczyźni grają w karty. Obok pojawia się Kowalski i wyjmuje z pokrowca maszynę do pisania. Ruiny budynku więzienia na Radogoszczu, mokry od deszczu łańcuch i zniszczone ogrodzenie. Monolog z offu: Kowalski mówi, że w klubie rencistów, aby kultywować pamięć o zbrodniach hitlerowskich na Radogoszczu, zorganizował amatorski zespół teatralny, dla którego napisał sztukę pt. „Kariera i śmierć Hitlera”. Dodaje, że więźniami Radogoszcza byli jego koledzy z tegoż zespołu. Muzyka.
SEKWENCJA 5 Próby do spektaklu pt. „Kariera i śmierć Hitlera”. W Hitlera wciela się Kowalski. Aktorzy w kostiumach, na stole oraz na mapie wiszą swastyki. Odgrywają wspólnie kilka scen, podczas których Kowalski udziela pozostałym wskazówek mających na celu poprawienie ich amatorskiej gry. Aktorom najtrudniej powstrzymać śmiech podczas nieudolnej próby odegrania sceny spotkania Hitlera z personifikacją śmierci. Aktor grający rolę Śmierci, noszący zabawną maskę, zapomina swoich kwestii i nie potrafi przekonująco straszyć. Kowalski nieustannie go poprawia. Scena kończy się uduszeniem Hitlera przez Śmierć. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 6 Kowalski na terenie byłego więzienia na Radogoszczu. Bohater przypatruje się ruinom, spacerując w deszczu. Dźwięk deszczu.
TYŁÓWKI Napisy: PWSFTv i T 1972 r.

Słowa kluczowe:

  • HITLER, ADOLF (1889-1945)

  • KOWALSKI EDWARD

  • ŁÓDŹ (POLSKA)

  • SPOŁECZNIK

  • WIĘZIENIE NA RADOGOSZCZU (ŁÓDŹ)

  • WOJNA ŚWIATOWA (1939-1945)

  • ZBRODNIE HITLEROWSKIE

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x