Informacje ogólne:

Identyfikator 
Licytacja
Typ materiału 
Etiuda fabularna
Rok produkcji 
1964
Długość materiału 
00:03:36
Nośnik wyjściowy 
taśma 35mm
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
niemy
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Licytacja

Opisy:

Dwóch żebraków rywalizuje o jałmużnę, symulując coraz większą nędzę. Film niemy.

Twórcy:

Sekwencje:

Sekwencja 1 Plan totalny: przestrzeń brukowanego placu; w górnej części kadru znajdują się podłużne schody, prowadzące do rzędu masywnych kolumn i budynku o kamiennej fasadzie. W lewej górnej części kadru, przed schodami, stoi pierwszy żebrak. Zza lewej krawędzi kadru wyłania się kobieta i podąża w górę schodów – mężczyzna idzie za nią. Kobieta znika za kolumnami, nie reagując na zaczepkę. Bohater zatrzymuje się na podeście dzielącym schody na dwie części. Plan pełny: ubrany w marynarkę pierwszy żebrak siedzi na schodach w prawej części kadru i przeżuwa kawałek jedzenia, którego resztę chowa do kieszeni; obok niego leży melonik, ustawiony spodem do góry. Bohater podkurcza nogi i ziewa. Zza górnej krawędzi kadru zbiega elegancko ubrany mężczyzna z papierosem w dłoni. Po zejściu ze schodów potrąca przypadkowo melonik i unosi swój kapelusz w geście przeprosin. Żebrak zrywa się z nóg, chwyta za przewrócone nakrycie głowy i podchodzi do mężczyzny. Ten zbywa go i odchodzi. Zza lewej krawędzi kadru wychodzi drugi żebrak (rola Wojciecha Siemiona), niższy i ubrany w jaśniejszą marynarkę. Unosi fedorę na powitanie. Pierwszy żebrak zakłada melonik na głowę, wsadza dłonie do kieszeni i odwraca się w kierunku przybysza. Plan amerykański: bohater w fedorze kontynuuje powitanie, a żebrak w meloniku spogląda na niego niechętnie, wzrusza ramionami i odchodzi. Drugi żebrak raz jeszcze unosi kapelusz. Plan pełny: bohaterowie stoją pod schodami. Podchodzi do nich elegancki mężczyzna w berecie, na widok którego żebracy ściągają kapelusze z głów i proszą o jałmużnę. Pierwszy żebrak robi to gwałtownie i energicznie, drugi z gracją i lekkim ukłonem. Przechodzień wsypuje kilka monet do fedory drugiego żebraka. Bohater w meloniku upuszcza przypadkowo kapelusz; drugi żebrak uprzedza go i podnosi nakrycie głowy z bruku. Pierwszy żebrak gwałtownie wyrywa melonik z jego rąk i wciska go sobie na głowę. Bohater w fedorze podnosi z ziemi kilka upuszczonych monet. Pierwszy żebrak wspina się na schody i ustawia plecami do kamery, szarpiąc ubiór. Plan amerykański pod kątem z góry: drugi żebrak przygląda się czynności dziejącej się poza kadrem. Na pierwszym planie bohater w fedorze w kadrowaniu średnim, na drugim bohater w meloniku w planie pełnym, dumnie prezentujący poszarpaną marynarkę i spodnie. Plan średni: uśmiechnięty pierwszy żebrak robi nagle zaskoczoną minę. Plan średni: drugi żebrak przegląda się w kieszonkowym lusterku i robi karykaturalne miny; na twarzy ma kilka plastrów. Odwraca się do towarzysza i szeroko uśmiecha. Pierwszy żebrak wbiega na podest i ustawia się plecami do kamery; drugi wchodzi w kadr od prawej strony w planie średnim. Bohater w meloniku odwraca się, prezentując rękę wsadzoną w temblak zrobiony z chusty; w tle kolumny i para dużych drzwi wejściowych do budynku. Pierwszy żebrak schodzi po schodach i po chwili zdejmuje melonik w kierunku przechodnia, który wyłania się zza lewej krawędzi kadru; wchodzi między bohaterów, obija się o pierwszego i idzie dalej. Drugi żebrak śmieje się. Plan pełny: żebrak w meloniku wybiega poza prawą krawędź kadru i wraca, podpierając się laską i kuśtykając. Drugi ściąga marynarkę i chwyta kapelusz w zęby. Niewielki przeskok czasowy, wynikły zapewne z uszkodzenia taśmy filmowej: żebrak w fedorze stoi obecnie bliżej kamery, w planie amerykańskim. Wciąż trzyma kapelusz w zębach i ma na sobie marynarkę, której rękawy są teraz podwinięte w taki sposób, że ręce mężczyzny wyglądają na zakończone kikutami. Zza lewej krawędzi kadru wychodzi pierwszy żebrak, podpierający się teraz parą kul i trzymający melonik w zębach; przechodzi przez kadr i znika za jego prawą krawędzią. Plan pełny: żebrak z fedorą siedzi u stóp schodów, a bohater z melonikiem podskakuje na kulach, lecz w końcu pada na klęczki obok drugiej postaci. Chwyta za leżący obok niej kamień i unosi go. Ujęcie w planie średnim, pod kątem, z góry: pierwszy żebrak uderza się kamieniem w głowę, a drugi żebrak wybucha śmiechem. Mężczyzna grozi mu, unosząc ponownie kamień. Pierwszy żebrak wbiega na szczyt schodów. Plan średni: wykonuje znak krzyża. Dwa ujęcia bohatera staczającego się ze schodów na bruk. Drugi żebrak podchodzi do leżącego bohatera i cuci go, po czym odkleja dwa ze swoich plastrów i przytwierdza je na czole towarzysza. Następnie wrzuca monetę do melonika, wyciąga inną, żegna się uniesieniem fedory i idzie w górę schodów. Półzbliżenie: zrozpaczona twarz pierwszego żebraka; na czole ma dwa plastry ułożone w symbol „X”. Mężczyzna wyrzuca z melonika kilka monet między rozwarte w rozkroku nogi, po czym spogląda za siebie w przestrzeń pozakadrową. Plan totalny: pierwszy żebrak siedzi u stóp schodów w prawej, dolnej części kadru; pośrodku górnej części – drugi żebrak stoi na podeście, unosi fedorę, rozpościera ręce i odchodzi, znikając w końcu za kolumną.

Słowa kluczowe:

  • ANTAGONIŚCI

  • BIEDA

  • FEDORA

  • INWALIDA

  • JAŁMUŻNA

  • KALECTWO

  • KAPELUSZ

  • MELONIK

  • RYWALIZACJA

  • SIEMION, WOJCIECH (1928-2010)

  • TRAMP

  • ŻEBRAK

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x