Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Listy z małego miasta

Informacje ogólne:

Identyfikator: Listy_z_malego_miasta
Typ materiału: Etiuda fabularna
Rok produkcji: 1957
Długość materiału: 00:29:03
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Opowieść o młodej nauczycielce w małym miasteczku. Gdy podejmuje pracę, odkrywa, że jest w ciąży. Jej ukochany mieszka w innym mieście. Czekają na przydział mieszkania, by zacząć wspólne życie. Tymczasem mieszkańcy miasteczka zaczynają plotkować. Nauczycielka spotyka się z rosnącą niechęcią. W końcu zostaje pobita i traci ciążę. Ukochany przyjeżdża po nią i zabiera z miasteczka.

Twórcy:

Sekwencje:

Czołówka Widok miasteczka. Napisy: Listy z małego miasta Scenariusz: Gerard Zalewski Dialogi: Stanisław Grochowiak Realizacja: Gerard Zalewski Zdjęcia: Elżbieta Zawistowska Asystenci: Maria Piotrowska, Jan Rutkiewicz, Wojciech Stachura Produkcja: Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa 1956/57

Sekwencja 1 Miasteczko nocą. Hotel robotniczy. W pokoju śpi Irena wraz z dwiema innymi kobietami. Do pokój dochodzą pijackie krzyki. Irena się budzi i rozgląda się po pokoju. Próbuje ponownie zasnąć. Kobie-ta pyta sama siebie dlaczego nie może zasnąć. Dochodzi do wniosku, że doskwiera jej samotność. Kobieta zwraca się do swojego ukochanego, Jerzego. Kobieta mówi, że od kiedy jest nim w ciąży i czuje dziecko samotność doskwiera jej znacznie bardziej. Retrospekcja. Irena i Jerzy siedzą w przedziale pociągu. Do przedziału wchodzi matka z córeczką. Irena mówi do Jerzego, że dziecko jest urocze. Dziewczynka uśmiecha się do Ireny. Jerzy uspokaja Irenę, że wszystko się ułoży. Ktoś z nich dostanie w końcu mieszkanie i stworzą rodzinę. Będą mieli syna. Irena na te słowa się uśmiecha. Jerzy odwzajemnia uśmiech. Para się przytula. Jerzy i Irena całują się stojąc w przedziale pociągu. Jerzy wysiada z pociągu, Irena podaje mu walizkę. Kobieta jedzie dalej. Irena wchodzi do budynku szkoły. Dwie starsze kobiety widząc ją, zaczynają plotkować o ciąży. Urząd. Urzędnik mówi Irenie, że nie ma szans w tym roku na mieszkania. Mieszkania będą od nowego roku. W pokoju Ireny stoi pijany mężczyzna. Irena przestraszona siada na łóżku i zakrywa się kołdrą. Mężczyzna chce zgwałcić kobietę. Koleżanki z pokoju Ireny zaczynają krzyczeć i wołać portiera. Irena by się bronić przed nachalnym mężczyzną rzuca w niego butami. Udaje jej się zbić lampę. Koleżanki i Irena uciekają z ciemnego pokoju. Irena zamyka pijanego mężczyznę w pokoju. Portier pyta się, czy ten mężczyzna to Szypuła. Koleżanki chowają się w drugi pokoju u sąsiadek. Zdenerwowana Irena schodzi na dół i prosi o połączenie z milicją. Portier namawia Irenę, by poczekała do rana, bo Szypuła jak wytrzeźwieje to na pewno przeprosi Irenę. Irena rezygnuje ze zgłoszenia i odkłada telefon. Portier kładzie się spać. Dźwięk 100% Muzyka instrumentalna.

Sekwencja 2 Irena wychodzi z hotelu robotniczego z walizką. Dochodzi pod nowo wybudowany blok. Przy budynkiem jest tłum. Ludzie nalegają, by zarządca budynku wpuścił ich do środka. Mężczyzna odpowiada, że dopóki nie przyjdzie komisja, on nikogo nie wpuści. Irena staje w tłumie. Klatka schodowa w bloku. Na schodach stoi urzędnik. Irena przepycha się do urzędnika i mówi, że jest nową nauczycielką i miała obiecane mieszkanie. Urzędnik przerywa Irenie krótkim: niestety. Irena pyta, co ma teraz zrobić, bo nie ma gdzie mieszkać. Urzędnik powtarza stanowczo: niestety, trzeba czekać. Irena zostaje wypchnięta przez tłum pod ścianę. Na klatce schodowej została tylko Irena oraz zarządca. Mężczyzna przygląda się przygnębionej kobiecie. Podchodzi do niej, podnosi jej walizkę i skinie-niem głowy pokazuje, by poszła za nim. Mężczyzna prowadzi Irenę przez niewyremontowaną część budynku. Irena w myślach mówi do Jerzego, że ona, nauczycielka w państwowej szkole, właśnie została „dziką lokatorką”. Irena nie może zrozumieć, dlaczego człowiek, który chce normalnie żyć musi łamać prawo. Jako nauczycielka powinna być wzorem. Zarządca pokazuje Irenie pokój w stanie surowym. Szkoła. Irena prowadzi zajęcia w różnych klasach. Mówi w myślach do Jerzego, że uczenie to jej powołanie. Zastanawia, jak długo jeszcze da radę żyć tak jak do tej pory, bo tutejsze obyczaje nie akceptują ciężarnej bez ślubu. Irena zabiera ściągawkę jednemu chłopcu ze starszej klasy. Podwórko między domami. Do jednej starszej kobiety podchodzi druga. Kobiety plotkują na temat Ireny. Nie chcą, by kobieta o takiej reputacji uczyła ich dzieci. Jedna z kobiet skubie kurę, druga trzepie dywan na trzepaku. Irenę zatrzymuje starsza kobieta, która jest żoną zarządcy. Puka w szybę i wychodzi do Ireny. Kobieta przekazuje Irenie list. Irena wchodzi do swojego pokoju. Wkłada do wazonu gałązkę i uśmiecha się na widok listu. Wieczór. Irena sprawdza zeszyty uczniów. Wstaje i zagląda do garnka stojącego na kuchence. Dorzuca do małego piecyka kawałek drewna. Do pokoju puka zarządca wraz z żoną. Wnoszą ramę starego, drewnianego łóżka. Irena jest zaskoczona. Starsza kobieta mówi, że trzeba spać po ludzku. Kobieta prosi, by Irena nie odsłaniała okien. Za-rządca rozstawia łóżko. Starsza para wychodzi. Irena zamyka za nimi drzwi. Dźwięk 100% Muzyka instrumentalna.

Sekwencja 3 Przystanek autobusowy. Irena patrzy uważnie na ludzi wysiadających z autobusu. Drzwi autobusu się zamykają. Autobus odjeżdża. Irena odchodzi. Irena wchodzi do budynku szkoły, w której pracuje. Do drzwi sali lekcyjnej podchodzi dyrektor. Z sali dobiegają wrzaski uczniów. Dyrektor ucisza dzieci. Dzieci siadają w ławkach. Irena zdejmuje płaszcz i wiesza go na wieszaku. Ktoś rzuca w jej plecy papierową kulką. Kobieta się odwraca i podnosi papierek. Na kartce widnieje prześmiewczy rysunek ciężarnej kobiety. Irena rozgląda się po sali. Irena wywołuje Franka Michalskiego, chłopca którego przyłapała na ściąganiu. Chłopiec wstaje. Irena prosi go o przyprowadzane rodziców. Fra-nek siada w ławce i mówi, że ojca nie ma w domu. Jest tylko ciotka. Irena prosi, by przyprowadził ciotkę. Chłopiec odpowiada nauczycielce, że ciotka nie przyjdzie, bo jej nie lubi. Irena mówi, że ciotka jej przecież nie zna. Franek odpowiada, że wszyscy ją znają. Irena wyprasza chłopca za drzwi. Chłopiec nie reaguje. Irena zabiera płaszcz i wychodzi z klasy. Uczniowie pocieszają Franka. Nauczycielka idzie powoli korytarzem. Pokój nauczycielski. Irena siedzi samotnie przy oknie. Pozo-stali nauczyciele siedzą przy stole. Jedna z nauczycielek dopytuje Irenę, czy Franek wprost powiedział jej, że jej nie lubi. Irena nie odpowiada. Druga nauczycielka komentuje, że pani Kasia nie mała takich sytuacji. Dodaje również, że trzeba dbać o pozory. Krytycznie patrzy na Irenę. Ksiądz mówi, że chłopcy są wyczuleni na takie tematy. Dyrektor stara się wytłumaczyć młodej nauczycielce, że jej sytuacja prywatna nie wpływa dobrze na jej pracę. Irena się broni. Tłumaczy zgromadzonym nauczycielom, że ma urodzić dziecko, a nie psa. I to nie jest żadna zbrodnia. Nauczyciele się nie odzywają. Dyrektor wstaje od stołu. Dzwonek na lekcję. Nauczyciele wychodzą. Dyrektor zwraca się do Ireny, że będzie próbował rozmawiać z Frankiem. Irena zostaje sama w pokoju nauczycielskim. Dom Franka. Irena wchodzi do środka i pyta kobietę, czy jest pan Michalski. Ciotka Franka to jedna z plotkujących kobiet. Pan Michalski wychodzi z pokoju i zaprasza Irenę do środka. Ciotka mówi, żeby Irena się nie rozbierała, bo u nich jest zimno. Ojciec Franka zamyka drzwi za Ireną. Ciotka podsłuchuje. Pokój. Irena tłumaczy, że przyszła w sprawie syna. Franek podsłuchuje. Pan Michalski woła syna. Chłopiec wchodzi do pokoju. Ojciec pyta syna o wydarzenia ze szkoły. Chłopak od razu mówi, że nic nie zrobił i oskarża nauczycielkę o kłamstwo. Ojciec podchodzi do syna i go policzkuje dwukrotne. Wyrzuca chłopaka z pokoju. Pan Michalski próbuje wytłumaczyć Irenie, że nie ma czasu, bo dużo pracuje. Mężczyzna tłumaczy, że jako dziecko był inny, udało mu się skończyć dwie szkoły. Irena przerywa mężczyźnie i pyta czy te dwie szkoły nie pomogły w wychowaniu syna. Do pokoju dochodzą krzyki ciotki, że nikt jej dzieciaka nie będzie bił. Nagle do pokoju wchodzi ciotka z jedzeniem na tacy. Pan Michalski będzie jadł kolację. Irena wychodzi. Pan Michalski próbuje wy-razić, że jest mu przykro. Ciotka zamyka drzwi za nauczycielką i pyta ojca Franka, dlaczego go bije. Irena przed domem słyszy ich rozmowę. Odchodzi. Pokój Ireny, kobieta zdejmuje płaszcz. Siedzi przy stole bierze do ręki zeszyty, ale je odkłada i zaczyna pisać list do Jerzego: Potrzebuje Jerzego, jego słów, jego uczucia. Pyta dlaczego mężczyzna nie przyjeżdża. Dodaje, że tu spotykają ją tylko przykrości. Skarży się na samotność. Irena leży na łóżku, zasypia. Sen: oświetlone słońcem mia-steczka, w którym żyje Irena. Ona i Jerzy stoją w uścisku. Irena się budzi. Słyszy kroki i pogwizdywania. Widzi, jak dwóch mężczyzn wynosi z budynku okna. Dźwięk 100% Muzyka instrumentalna.

Sekwencja 4 Szkoła. Zebranie z rodzicami. Irena odczytuje po kolei imiona i nazwiska uczniów oraz informuje o sprawowaniu się dziecka w szkole. Do jednego z ojców mówi, że syn jest niegrzeczny i źle odnosi się do koleżanek. Ojciec chłopca pyta, czy ona wie, kim on jest. Dodaje, że jak była poprzednia nauczycielka to syn miał dobre oceny. Zgromadzeni ludzie zaczynają krzyczeć. Jeden z mężczyzn krzyczy, że to jest niemożliwe, by syn Królika dostał trójkę. Ciotka Franka mówi o Irenie, że takie nic jak ona nie będzie ich pouczało o moralności. Ludzie zaczynają krzyczeć, oczerniać nową nauczycielkę. Irena prosi o spokój. Nikt jej nie słucha. Ludzie wychodzą z sali. Irena zostaje sama. Kobieta chowa twarz w dłoniach. Patrzy na pustą salę i zamyka dziennik. Irena wraca wieczorem do domu. Przed budynkiem, w którym pomieszkuje, widzi wóz i mężczyzn kradnących cegły. Irena biegnie w stronę mężczyzn i pyta, co tu robią. Mężczyźni krępują Irenę i brutalnie biją. Jeden z nich kopie Irenę w brzuch. Kobieta pada nieprzytomna na ziemię. Zarządca wchodzi do pokoju, w którym odbywa się huczne spotkanie przy alkoholu. Trzech pijanych mężczyzn jeździ na rowerze po pokoju. Okazuje się, że mężczyzna na rowerze to miejscowy lekarz. Zarządca mówi, że pani Irena został pobita i poroniła. Lekarz powtarza informacje na głos, by wszyscy w pokoju usłyszeli. Ludzie zaczynają się śmiać. Zarządca nalega na lekarza, by się pospieszył. Irena leży w łóżku. Bada ją lekarz. W pokoju jest zarządca i jego żona, którzy opiekują się nauczycielką. Lekarz mówi, że dziecko nie żyje i będzie ratował matkę. Żona zarządcy jest bardzo przejęta. Lekarz mówi, by jutro pojechali koniecznie do szpitala. Stwierdza, że to, co się wydarzyło, to głupia historia. Pokój Ireny. Jerzy pa-kuje walizkę ukochanej. Irena stoi obok razem z zarządcą. Wychodzą z pokoju. Irena patrzy na puste pomieszczenie. Żegna się z żoną zarządcy, tuląc ją. Jerzy całuje starszą kobietę w dłoń. Irena i Jerzy idą z walizką przez miasteczko. Wsiadają do autobusu i odjeżdżają. Widok miasteczka. Dźwięk 100% Muzyka instrumentalna.

Tyłówki Napis: Koniec. Muzyka instrumentalna.

Słowa kluczowe:

AUTOBUS
BLOK
CIĄŻA
DZIECKO
GROCHOWIAK, STANISŁAW (1934 - 1976)
GWAŁT
HOTEL ROBOTNICZY
KRADZIEŻ
KSIĄDZ
LAMPA NAFTOWA
LEKARZ
LIST
MIASTECZKO
MIASTO
NAUCZYCIELKA
POBICIE
POCIĄG
PORONIENIE
SZKOŁA
UCZEŃ
URZĄD
URZĘDNIK