Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Męska Profesja

Informacje ogólne:

Identyfikator: Meska_Profesja
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1966
Długość materiału: 00:04:43
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Lekcja gry na perkusji. Podczas ćwiczeń jedyna dziewczyna w grupie nie potrafi spełnić oczekiwań nauczyciela, podczas gdy chłopcy zdają się posiadać naturalny talent w tym kierunku.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Czarna plansza, biały napis: 1. MĘSKA PROFESJA

SEKWENCJA 1 W tle słychać grę na pianinie. Zbliżenie dłoni chłopaka – w jednej trzyma pałeczkę, w drugiej miotełkę i gra nimi na werblu. Kamera przesuwa się do góry, ukazując go w półzbliżeniu. W kolejnym ujęciu, w planie pełnym, oprócz grającego chłopaka ukazany zostaje cały zestaw instrumentów perkusyjnych, w kącie pomieszczenia siedzi i obserwuje grę młody mężczyzna, przez okno znajdujące się za grającym na perkusji widoczny fragment innego budynku. W następnym ujęciu w lewym dolnym rogu kadru widać dłoń trzymająca pałeczkę, natomiast na pierwszym planie pojawia się dwóch chłopców i siedząca pomiędzy nimi dziewczyna, trzymająca w dłoni marakas. Rozmawiają, jeden z chłopców ręką wskazuje drugiemu grającego poza kadrem chłopaka. Seria ujęć: chłopak gra na perkusji; rozbawiona dziewczyna przygląda się grającemu. Zbliżenie kolan i dłoni chłopców, którzy uderzają w kolana pałeczkami i marakasami; w kącie pomieszczenia obok młodego mężczyzny siedzi chłopiec, trzymają w dłoniach pałeczki, śmieją się i rozmawiają, kamera panoramuje od nich w prawo, ukazując grającego na perkusji. Ukazany z profilu nauczyciel w garniturze i okularach kończy grać na pianinie. Przez półotwarte drzwi zagląda do pomieszczenia chłopiec, w tle słychać nauczyciela dziękującego Grzesiowi, który skończył właśnie grać na perkusji.

SEKWENCJA 2 Młody mężczyzna siedzi w kącie pomieszczenia sam ze skupioną miną i przygląda się lekcji. W tle słychać nauczyciela wywołującego siedzącą wcześniej Małgosię do gry. Dziewczyna podchodzi do zestawu instrumentów perkusyjnych; na drugim planie widać siedzącego na krześle chłopca, który ją obserwuje. Nauczyciel pyta, czy dziewczyna pamięta o co chodzi i przypomina jej, że trzeba grać równo, żeby odcinki między uderzeniami były sobie równe, i zapowiada, że spróbują teraz zagrać swingowy utwór. Dziewczyna cały czas milczy, uśmiecha się. Zaczyna grać, od ujęcia w planie pełnym przechodzimy do zbliżenia nogi dziewczyny, którą przyciska miarowo pedał bębna basowego, następnie kamera panoramuje w górę, wzdłuż jej nogi aż do poziomu uderzających o siebie talerzy oraz werbla, w który uderza pałeczką. Małgosia zostaje ukazana w półzbliżeniu, kiedy przestaje grać, a nauczyciel mówi, że nie jest dobrze – w ogóle nie ma to swingu. Dziewczyna wciąż milczy, powstrzymując uśmiech. Nauczyciel tłumaczy jej, że w każdej muzyce musi dziś być swing; - jest on stylem w muzyce jazzowej, ale jest elementem w prawie każdej muzyce. Podkreśla konieczność grania z werwą muzyczną – jeśli będzie grała hałaśliwe i anemicznie, nic z tego nie wyjdzie. Małgosia śmieje się, ponownie ukazana zostaje w planie pełnym. Przez półotwarte drzwi zagląda do pomieszczenia czterech chłopców. Poza kadrem nauczyciel poucza Małgosię. W kolejnym ujęciu pokazuje jej jak według niego grała i nieudolnie uderza w perkusję. Małgosia stoi obok i słucha go w milczeniu. Nauczyciel mówi jej, że na raz musi być podwójne uderzenie, odchodzi od perkusji, a jego miejsce zajmuje Małgosia. Nauczyciel znika poza kadrem i zaczyna odliczać. Małgosia gra przez chwilę, przestaje, śmieje się. Ujęcie ukazujące chłopca siedzącego na krześle i unoszącemu dwa palce; poza kadrem słychać nauczyciela, który poucza Małgosię. W kolejnym ujęciu nauczyciel pochyla się nad Małgosią i tłumaczy jej, że akcent pada na drugie uderzenie; Małgosia uderza w talerz z pomocą nauczyciela. Nauczyciel odchodzi i proponuje, aby zagrali teraz rytm swingowy. Małgosia poprawia statyw pod talerze i kładzie nogę na pedale; Małgosia gra na perkusji, a nauczyciel na pianinie. Za sylwetka dziewczyny widać Grzesia grającego poprzednio. Kiedy grająca Małgosia filmowana jest z profilu, na drugim planie pojawia się siadający na krześle chłopak, który uderza pałeczkami w swoje kolana. Kiedy filmowana jest z profilu od drugiej strony, na drugim planie widać innego siedzącego chłopca. Nauczyciel i Małgosia grają dalej. Kiedy przestają, nauczyciel znajdujący się poza kadrem mówi, że byłoby nieźle, ale nierówno, co oznacza, że Małgosia przyśpiesza. Nauczyciel podkreśla, że nie wolno przyśpieszać, ponieważ perkusja jest motorem całego zespołu, podtrzymuje wszystko. Mówi, że nawet przy instrumentach perkusyjnych należy ćwiczyć przy metronomie. Małgosia słucha go, przytakuje. Nauczyciel mówi jej, żeby starała się w miarę możliwości i ćwiczyła w domu, po czym dziękuje jej. Obok siedzi na krzesłach dwóch chłopców: ten, który trzyma pałeczki, wstaje i podchodzi do okna, gdzie stoi także inny chłopak z pałeczkami.

SEKWENCJA 3 Przez półotwarte drzwi zagląda do pomieszczenia chłopiec. Dwaj siedzący obok siebie chłopcy rozmawiają ze sobą (na ścieżce dźwiękowej słychać jedynie nauczyciela). Poza kadrem nauczyciel wywołuje do gry jednego z chłopców, po czym informuje, że nawija tempo. Zbliżenie nóg dociskających pedały pianina, w tle muzyka grana przez nauczyciela na pianinie i chłopca na perkusji. Zbliżenie stóp podrygujących w rytmie melodii. Siedzący w kącie pomieszczenia młody mężczyzna uderza pałeczkami w podłogę, obok siedzi chłopak trzymający pałeczki. Zbliżenie dłoni i kolan młodszych chłopców – jeden uderza w kolana dłońmi, drugi pałeczkami. W półzbliżeniu ukazany chłopiec grający z werwą na perkusji. Kiedy filmowany jest z boku, na drugim planie widać siedzącą z założonymi rękami milczącą Małgosię. W ostatnim ujęciu Małgosia filmowana jest w półzbliżeniu, jak obserwuje grę chłopca.

TYŁÓWKI Czarne plansze, białe napisy, w tle kontynuacja dźwięków gry nauczyciela i chłopca: 1. REŻYSERIA: P. Studziński /II ROK/, OPIEKA PEDAGOGICZNA: J. Bossak, K. Karabasz 2. ZDJĘCIA: J. Łukaszewicz /II ROK/, OPIEKA PEDAGOGICZNA: K. Konrad 3. KIEROWNIK ZDJĘĆ: M. Mękarski 4. PRODUKCJA: PWSTiF 1966

Słowa kluczowe:

INSTRUMENTY PERKUSYJNE
MUZYKA-NAUCZANIE
MUZYKA JAZZOWA
PERKUSIŚCI
PERKUSJA
SWING
WERBEL