Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Miasto które może zginąć

Informacje ogólne:

Identyfikator: Miasto_ktore_moze_zginac
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1955
Długość materiału: 00:08:34
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Film dokumentuje skalę zniszczeń jakim uległo Kłodzko – zagruzowane ulice, opustoszałe budynki, zniszczone fasady, zawalone dachy, rozkradzione okna. Jednocześnie jest oskarżeniem wobec mieszkańców i rady narodowej w mieście o podtrzymywanie tego stanu ; ostatecznie staje się apelem o jego ratowanie.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Rysunek przedstawiający widok na miasto, plansze: 1. Miasto które może zginąć 2. Scenariusz i reżyseria: Robert Stando, III rok studiów 3. Zdjęcia: Anatol Fidek, III rok studiów, asystent operatora: Andrzej Baliński, I rok studiów 4. Opieka pedagogiczna: Prof. Jerzy Bossak, Prof. Stanisław Wohl 5. Komentarz: Kazimierz Rudzki 6. Kierownik zdjęć: Maria Burdecka, II rok studiów 7. Produkcja: PWSF 1955

SEKWENCJA 1 Kłodzko.Widok z góry na dachy domów. Ujęcie na miasto z oddali, przebitka na centrum miasta, wieżę ratuszową. Ujęcie na ulicę zakończoną schodami, po której idzie mężczyzna. Ujęcie na pełną gruzu ulicę, którą inny mężczyzna prowadzi dzieci. Jazda wzdłuż budynku o zabitych deskami oknach. Zbliżenie na tabliczkę „1563”, przebitki na płaskorzeźby orłów, herby i godła. Monolog z offu: Narrator mówi, że „sprawiedliwością dziejową Polska odzyskała Kłodzko”, w 1945 roku, następnie opisuje architektoniczne elementy miasta, podkreślając jego urok i wiekowość. Narrator wyraża niepokój stopniem zniszczenia miasta.

SEKWENCJA 2 Ujęcie na dwóch mężczyzn niosących przyrządy do malowania typu sztalugi, płótno, itp. Ujęcie na starą fotografię ulicy, następnie ujęcie na tę samą ulicę współcześnie, zarośniętą i pełna gruzu. Ujęcie na dwójkę ludzi przeglądających stare fotografie. Ujęcie na dwójkę mężczyzn, która szczęśliwie unika uderzenia przez odpadający tynk. Panoramy na zniszczone fasady budynków, bez okien, z zawalonymi dachami. Ujęcia na zniszczone wnętrza budynków. Monolog z offu: Narrator ubolewa, iż po wojnie odbudowano Warszawę i inne miasta, natomiast Kłodzko uniknęło zniszczeń wojennych, a mimo to ruiny są w nim symbolem współczesności

SEKWENCJA 3 Z jednego z budynków wychodzi mężczyzna wynosi drewniane elementy typu ramy okienne (komentator zwraca uwagę, że jest to kradzież). Ujęcie na grupę ludzi idących miastem, następnie na grupę dzieci bawiących się wśród ruin, na dziewczynę wyrzucającą śmieci do jednego z pustostanów. Monolog z offu: Narrator komentuje ironicznie niedbalstwo mieszkańców i zachowania pogarszające stan miasta.

SEKWENCJA 4 Ujęcie na zniszczony, zabytkowy pałac, na którego murach wypisane są ostrzeżenia o groźbie zawalenia i dramatyczne prośby o zachowanie czystości. Ujęcie na wieżę ratusza, w której obraduje miejska rada narodowa, przebitki na inne widoki na wieżę. W ścieżce dźwiękowej oklaski i szmery z zebrania, wiwaty. Ujęcie na pustą ulicę, po której przejeżdża traktor. Ujęcie na głośnik (w ścieżce dźwiękowej muzyka taneczna). Szybko zmontowane ujęcia na puste okna, walące się stropy, przebitka na tabliczkę „1588”, ponownie głośnik, pajęczynę, popękane tynki, płaskorzeźby, gołe fasady budynków. Monolog z offu: Narrator komentuje działania rady, które w żadne sposób nie przyspieszają planów odbudowy miasta i zaniedbania, które nie regulują życia mieszkańców tak, by zahamować postęp zniszczeń (na przykład traktory, których „huk wstrząsa nadwątlonymi fundamentami”).

SEKWENCJA 5 Ujęcie na kurz po osuwającej się ścianie, zza którego widać zarys budynku ratusza. Ujęcie na zniszczone budynki. Ujęcie na sztalugę, na której malowane są zrujnowane fasady. Kolejne ujęcia na zniszczone podwórka i budynki. Ujęcie na rzekę i górującą ponad koronami drzew wieżę ratusza. Ujęcia z góry na miasto, następnie z oddali. Wyciemnienie. Monolog z offu: Narrator zwraca się bezpośrednio do radnych by zwrócili uwagę na zniszczone miasto, bo nie należy być dumnym z tego, że miasto przyciąga turystów i malarzy ze względu na „najmłodsze ruiny w Polsce” – Kłodzku grozi śmierć przez ich nieudolność i zaniedbania. Komentarz jest apelem o ratowanie zabytkowego miasta. Muzyka orkiestrowa TYŁÓWKA Czarna plansza bez napisów. Muzyka orkiestrowa.

Słowa kluczowe:

DZIECKO
FOTOGRAFIA
GRUZY
KŁODZKO (POLSKA)
KRADZIEŻ
MALARZ
PUSTOSTANY
RATUSZ
RUINY
WIEŻA RATUSZOWA
ZANIEDBANIA
ZGLISZCZA
ZNISZCZENIA WOJENNE