Informacje ogólne:

Identyfikator 
Niech_Zyja_Nam
Typ materiału 
Etiuda dokumentalna
Rok produkcji 
1967
Długość materiału 
00:04:42
Nośnik wyjściowy 
taśma 35mm
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Niech Żyją Nam

Opisy:

Film dokumentujący przebieg uroczystości pożegnalnej odchodzących na emeryturę pracowników i pracownic pewnego zakładu. Monolog wewnętrzny jednej ze starszych kobiet daje wgląd w stan ducha osoby wkraczającej w ten etap życia.

Sekwencje:

SEKWENCJA 2 Pojawia się statyczne ujęcie przedstawiające stół prezydialny, za którym siedzi dwóch mężczyzn w garniturach i kobieta. Siedzący na centralnym miejscu mężczyzna w jednej dłoni trzyma okulary, a drugą dotyka leżących przed nim kartek. Wstaje i w imieniu kierownictwa [zakładu] serdecznie wita wszystkich. Zwraca uwagę, że dzisiejsze spotkanie ma szczególnie uroczysty charakter, żegnają bowiem czynnych pracowników i pracownice które przechodzą na zasłużony wypoczynek – na rentę. W kolejnym ujęciu ponownie pojawia się elegancka kobieta; siedzi, słuchając wystąpienia. Po chwili głos przemawiającego cichnie, ustępując monologowi wewnętrznemu eleganckiej kobiety. Po dłuższym ujęciu skupionym na niej, następuje seria krótszych, przedstawiających twarze, profile i tyły głów innych starszych ludzi słuchających wystąpienia, przeplatanych ujęciami ukazującymi ją w półzbliżeniach i zbliżeniach. W ostatnim ujęciu pojawia się znów przemawiający zza stołu mężczyzna, który mówi o podziękowaniach dla zasłużonych koleżanek przechodzących dziś na rentę. Dodaje, że w imieniu kolektywu wręczą kilka skromnych nagród oraz kwiaty dla zasłużonych pracowników. Rozlegają się oklaski. Monolog z offu: Kobieta mówi, że nie nastawia już budzika. Nie musi wstawać na dzwonek, więc będzie spała do piątej, po czym pójdzie na spacer, po powrocie zje śniadanie i znów pójdzie do parku. Dodaje, że kupiła telewizor, który włączy, gdy będzie jej smutno. Mówi, że jest sama. Konstatuje, że niepotrzebni muszą odejść, w pracy zastąpią ich młodzi. Dodaje, że nie ma ludzi niezastąpionych, i że są tacy, którzy unikają starszego człowieka. Odpycha od siebie starość nogami i rękoma, ale na dłuższą metę tak się nie da. Kto poszedł na rentę, w ciągu kilku miesięcy umarł. Kobieta stwierdza, że wiek robi swoje. Powtarza, że nie chce być stara.

Słowa kluczowe:

  • EMERYCI - POLSKA

  • EMERYTURA (PENSJA)

  • PRACA

  • RENTA

  • STAROŚĆ

  • UROCZYSTOŚĆ ZAKŁADOWA

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x