Archiwum Filmowe

Szczegóły materiału

Out-aut

Informacje ogólne:

Identyfikator 
Out_aut_MarikoKoyama
Typ materiału 
Etiuda fabularna
Rok produkcji 
1972
Długość materiału 
00:05:07
Nośnik wyjściowy 
taśma 35mm
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Opisy:

Zamkniętemu w celi choremu mężczyźnie śnią się koszmary, fragmenty wspomnień. Przed śmiercią świadomość podsuwa mu kluczowe chwile życia.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Czarne tło, biały napis: 1. OUT- AUT Muzyka.
SEKWENCJA 1 Plan ogólny: za pomocą efektu iris z ciemności wyłania się fragment sylwetki leżącego w łóżku mężczyzny w białej koszuli. Następuje zbliżenie nieogolonej twarzy bohatera, na której kładzie się cień kraty. Leżący zamyka i otwiera oczy, oddycha głęboko, niespokojnie porusza głową na poduszce. W tle słychać bicie serca. W kolejnym ujęciu bohater w białej koszuli biegnie słabo oświetlonym korytarzem. Muzyka.
SEKWENCJA 2 Leśna droga, bohater goni kobietę. Wreszcie zatrzymuje ją, trzymają się przez chwilę za ramiona, patrząc na siebie. Zbliżenie twarzy leżącego w łóżku bohatera, który zanosi się kaszlem, jest wyraźnie chory. W kolejnym ujęciu na tej samej leśnej drodze pojawia się inna, starsza kobieta, do której podbiega kilkuletni chłopiec. Kobieta uśmiecha się do niego, obejmuje go i dotyka jego twarzy. Następnie chłopiec spaceruje chodnikiem, wzdłuż rzędu pustych ławek; w pobliżu widoczny jest las. Chłopiec podchodzi do kiosku, w którego witrynie wystawione jest pieczywo. Gdy sięga po bułkę, podchodzi do niego starszy mężczyzna w kapeluszu. Mężczyzna uśmiecha się i odchodzi w stronę lasu. Chłopiec ogląda się za nim. W kolejnym ujęciu, w planie pełnym, ludzie spacerują nieopodal placu budowy, w oddali widoczne są bloki. Bohater spotyka starszego mężczyznę w kapeluszu, podają sobie dłonie na powitanie i serdecznie się witają. Muzyka.
SEKWENCJA 3 Plan pełny, leżący w łóżku mężczyzna porusza się we śnie niespokojnie. W tle słychać bicie serca. Mężczyzna wybudza się ze snu i siada na łóżku – wówczas obiektyw kamery oddala się i w kadrze pojawiają się więzienne kraty; okazuje się, że mężczyzna znajduje się w więziennej celi. W kolejnym ujęciu tłum mężczyzn biegnie przed siebie, krzycząc. Jest ciemno, ludzie wymachują rękami i rzucają kamieniami. Słychać odgłosy karabinów maszynowych i wybuchów. Następnie stojący na placu bohater podnosi kamień z ziemi; gdy próbuje nim rzucić, jego rękę zatrzymuje milicjant. Kolejne ujęcie przedstawia bohatera śpiącego na ławce; jego ramieniem potrząsa inny mężczyzna, budząc go. Bohater ponownie trafia na plac budowy i raz jeszcze spotyka mężczyznę w kapeluszu. Wyciąga rękę na powitanie, jednak mężczyzna nie podaje mu dłoni i odchodzi. Bohater ogląda się za nim rozczarowany, po czym zwiesza głowę i odchodzi. Muzyka.
SEKWENCJA 4 Zbliżenie twarzy mężczyzny: ma zamknięte oczy, kaszląc, podnosi nieco głowę z poduszki. Ujęcie mieszkania w bloku, przez okno balkonowe widać miasto. Mężczyzna ściska ciało kobiety, kamera zatrzymuje się przez chwilę na jej obojętnej twarzy i utkwionym w oddali spojrzeniu. W kolejnym ujęciu ukazany zostaje portret tej samej kobiety. Obok niego stoi portret mężczyzny, który pojawił się wcześniej w kapeluszu we śnie bohatera. Poniżej portretu stoi skrzynka z przyborami malarskimi, a także plik kartek maszynopisu.. Mężczyzna, czytając coś z kartek, przechadza się wzdłuż ściany, na której wiszą zdjęcia – zostają one ukazane w detalu, na wszystkich pojawiają się dzieci. Mężczyzna kręci głową, mierzwi sobie włosy i wyrzuca kartki za siebie na podłogę. Z lotu ptaka, za pomocą efektu iris zostaje ukazana sztaluga z płótnem, u podnóża której leży stos zapisanych kartek. Ciemny korytarz, mężczyzna w ciemnym ubraniu goni kobietę. Muzyka.
SEKWENCJA 5 Mężczyzna w białej koszuli biegnie słabo oświetlonym korytarzem w kierunku kamery. W końcu, dysząc, zatrzymuje się. Kolejne ujęcia ukazują leżącego nieruchomo w łóżku mężczyznę najpierw poprzez zbliżenie jego twarzy, a następnie w planie ogólnym, jak w pierwszym ujęciu filmu. Mężczyzna ma otwarte oczy, jego głowa i ręka zwisają z łóżka – wygląda, jakby nie żył. Muzyka.
TYŁÓWKI Czarne plansze, białe napisy: 1. Scenariusz i realizacja MARIKO KOYAMA 2. Zdjęcia ROMAN SUSZYŃSKI 3. Opieka pedagogiczna HENRYK KLUBA ROMUALD KROPAT 4. Dźwięk TADEUSZ PAŁCZYŃSKI Montaż BARBARA PARZYCH Kierownik grupy zdjęciowej JÓZEF SIWEK 5. PWSFTv i T 1972

Słowa kluczowe:

  • CELA WIĘZIENNA

  • KOSZMAR SENNY

  • SEN

  • WIĘZIENIE

  • WIĘZIEŃ

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x