Archiwum Filmowe

Szczegóły materiału

Pan Tadeusz

Informacje ogólne:

Identyfikator 
Pan_Tadeusz
Typ materiału 
Etiuda dokumentalna
Rok produkcji 
1990
Długość materiału 
00:06:22
Nośnik wyjściowy 
taśma 35mm
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Pan Tadeusz

Opisy:

Bohaterem filmu jest starszy mężczyzna, który w latach 1940-48 przebywał w łagrze w ZSRR. Wspomina przeszłość, żywiąc nadzieję, że ktoś zajmie się jego sprawą i uzyska odszkodowanie.

Twórcy:

Sekwencje:

Sekwencja 1 Olejny obraz ukazujący starszego mężczyznę. Portret bohatera obrazu. Nagle ktoś zaczyna zmywać obraz. Okazuje się, że był namalowany na szybie. Chłopiec za szybą zaczyna grać na skrzypcach. Napis tytułowy: PAN TADEUSZ Pokój pana Tadeusza. Mężczyzna leży na łóżku i pali papierosa. Siedzi na łóżku. Je zupę z metalowej miski. Monolog z offu: Nazywam się Marczuk Tadeusz. Mężczyzna podaje datę swojego urodzenia. Opowiada o powołaniu do wojska i przekroczeniu Bugu w 1940 roku. Oskarżony o szpiegostwo trafił na siedem lat do łagru. Wspomina, że lęk budził w nim dźwięk zamka więziennej celi. Mężczyzna bał się, ponieważ nie wiedział, czy strażnik przychodzi z jedzeniem, czy ze złymi intencjami. Muzyka na początku sekwencji.
Sekwencja 2 Pan Tadeusz siada do biurka i otwiera zeszyt z notatkami o czasach, kiedy był w łagrze. Zakłada okulary. Wertuje zeszyt. Pisze. Okno i kwiat w pokoju. Pan Tadeusz spogląda przez okno. Portret pana Tadeusza. Na białym tle na ławce siedzą trzy osoby: żona, syn, wnuk. Portret pana Tadeusza, żony, ojca, wnuka. Klatka schodowa - pan Tadeusz schodzi ku wyjściu z kamienicy. Pranie przed kamienicą. Monolog z offu: Mężczyzna uważa, że musi spisać swą historię, by zajęto się jej wyjaśnieniem i wypłacono mu odszkodowanie. Stwierdza, że jedynymi szczęśliwymi dniami w jego życiu był dzień ślubu i narodzin dziecka. Żona opowiada, że według niej najlepszym czasem w życiu jej męża był czas łagrów. Potem popadł w nałóg i się zmienił. Następnie wypowiada się syn pana Tadeusza, który stwierdza, że brakowało ojca w jego życiu. Wnuk mówi, że kontakt z dziadkiem był bardzo ograniczony. Pan Tadeusz nienawidzi komunizmu. Uważa, że komunistów powinno się pozbawić życia. Muzyka instrumentalna na końcu sekwencji.
Sekwencja 3 Pan Tadeusz siedzi na ławce w towarzystwie innych mężczyzn. Jazda kamery – portrety znajomych pana Tadeusza. Chłopiec ze skrzypcami. Pan Tadeusz idzie o lasce ścieżką przy murze kamienicy. Pusty pokój. Monolog z offu: Krótkie pozytywne wypowiedzi o panu Tadeuszu. Pan Tadeusz mówi, że jego największym marzeniem w życiu było nauczyć się grać na harmonii i na skrzypcach. Marzeń jednak nie spełnił. Śpiewa po rosyjsku.
Tyłówki Napisy końcowe w formie sfilmowanych dokumentów kierujących etiudę do produkcji: reżyseria Oleg Łazijew, operator Krzysztof Kalinowski, kierownik grupy zdjęciowej Halina Ciesielska; opiekun Grażyna Kędzielawska; rok akademicki 1990 PWSFTviT Muzyka instrumentalna.

Słowa kluczowe:

  • CELA

  • II WOJNA ŚWIATOWA - POLSKA

  • ŁAGRY

  • MALARZ

  • SKRZYPCE

  • WIĘZIENIE

  • WIĘZIEŃ

  • ZSRR

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x