Archiwum Filmowe

Szczegóły materiału

Podświetlanie zbliżeń aktorskich w plenerze

Informacje ogólne:

Identyfikator 
Podswietlanie_zblizen_aktorskich_w_plenerze
Typ materiału 
Etiuda dokumentalna
Rok produkcji 
1956
Długość materiału 
00:04:17
Nośnik wyjściowy 
taśma 35mm
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Podświetlanie zbliżeń aktorskich w plenerze

Opisy:

Film instruktażowy dotyczący podświetlenia zbliżeń aktorskich podczas wykonywania zbliżeń w plenerach.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Plansze: 1) Podświetlenie zbliżeń aktorskich w plenerze 2) Scenariusz i realizacja M. Piotrowska Zdjęcia Z. Wawrzyniak Kierownik zdjęć K. Lewkowicz 3) opieka pedagogiczna J. Popiołek konsultacja: K. Konrad
SEKWENCJA 1 Ulica. Plan zdjęciowy w plenerze. Operatorzy ustawiają kamerę. Jeden z nich sprawdza światło w pobliskiej bramie. Ustawianie blendy na ulicy. Blenda odbija światło. Oświetleniowiec sprawdza widoczność w bramie, stoi przy nim aktorka. Oświetleniowiec daje wskazówki aktorce, która idzie do drzwi jednego z mieszkań, a następnie z niego wychodzi. Wychodzi również z bramy i idzie uli-cą. Operatorzy podążają za nią kamerą. Plan zdjęciowy w parku. Aktor idzie alejką i spotyka się z aktorką. Witają się i rozmawiają. Oświe-tleniowcy pracują przy lampach, jeden z nich rozwija kabel. Inny podchodzi do aktorów i sprawdza parametry oświetlenia. Zbliżenie na twarz aktorki oraz luksomierz, a następnie na twarz aktora i licznik. Pojawia się napis 1:7 ilustrujący słowa narratora dotyczące zależności światła słonecznego do części nieoświetlonej. Oświetleniowiec rozmawia z aktorami, odwraca się i woła kogoś. Zbliżenie na sprzęt. Oświetleniowiec tłumaczy coś i pokazuje licznik. Na tle licznika pokazuje się napis 1:2, który ilustruje słowa narratora dotyczące kontrastu. Jeden z członków ekipy ponownie mierzy natężenie światła. Aktorzy rozmawiają. Monolog z offu: Narrator opowiada o realizacji zdjęć plenerowych. W zdjęciach plenerowych natu-ralnym źródłem światła jest słońce. Objaśnia funkcje blend i reflektorów do korekty światła natu-ralnego. Wymienia rodzaje światła, np. eksponujące, cieniujące.
SEKWENCJA 2 Alejka w parku. Kamera panoramuje i zatrzymuje się na rozmawiających aktorach. Oświetleniowiec ustawia lampę. Aktorka odwraca głowę w jego stronę. Aktorzy rozmawiają. Pada na nich światło z ustawionej lampy. Aktorzy rozmawiają. Monolog z offu: Narrator opowiada o oświetleniu w dzień bezsłoneczny, gdy obiekt jest oświetlany światłem rozproszonym. Czasami w przybliżeniach efekt słońca uzyskuje się przez użycie światła sztucznego.
SEKWENCJA 3 Aktorka siedzi na ławce w parku. Pada na nią światło z lampy. Oświetleniowcy przenoszą lampę. Ustawiają ją na przeciwko aktorki, a w końcu za nią. Oświetlają ją z różnych kątów. Następnie uzy-skują efekt nocy, rzucając światło na obiekt przy niedoświetlonym tle. Następuje rozświetlenie planu. Monolog z offu: Narrator mówi na temat tworzenia kontrastów. Opowiada o funkcji modelującej światła sztucznego, o uzyskiwaniu efektu nocy. Odpowiednio zastosowane podświetlenie podnosi wartość plastyczną obrazu bez szkody dla jego realizmu.
TYŁÓWKI PRODUKCJA PWSF 1956

Słowa kluczowe:

  • AKTOR

  • AKTORSTWO

  • FILM

  • KAMERA

  • OŚWIETLENIOWIEC

  • PLENER

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x