Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Schronisko

Informacje ogólne:

Identyfikator: Schronisko
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1990
Długość materiału: 00:08:09
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Dokument ukazuje codzienność dwojga starszych ludzi, którzy postanowili założyć we wsi Posoka pod Koninem schronisko dla psów. Jan Sznajder kolekcjonuje rzeźbę ludową i maluje. Jego żona Maria opowiada o ich stosunku do przyrody, sztuki, techniki i religii.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Biała plansza, czarny napis: 1. SCHRONISKO

SEKWENCJA 1 Do zadaszonej wiaty wchodzi starsza kobieta pchająca wózek. Zamyka za sobą bramę, otwiera klatki i podaje ujadającym psom pożywienie w miskach. Seria ujęć ukazujących zwierzęta podczas jedzenia. Po zamknięciu boksów kobieta karmi je przez siatkę klatki. Pomieszczenie z klatkami ukazane w planie ogólnym na tle zimowego krajobrazu. Narracja z offu: Kobieta mówi, że wpadli z mężem na pomysł wybudowania na Posoce kilku boksów w celu przetrzymania i wyleczenia zwierząt. Jej zdaniem ludzie są częścią przyrody i nie mają prawa jej niszczyć, tym bardziej że psy są istotami o wysoko rozwiniętej emocjonalności.

SEKWENCJA 2 Starszy mężczyzna rąbie drewno na pniu, wrzuca je do skrzynki umieszczonej na sankach, odkłada siekierę i ciągnie ładunek w kierunku domu. Mężczyzna i kobieta siedzą przy stole, na którym znajdują się przybory do malowania oraz gorące napoje. Kobieta ogląda obrazki, mężczyzna trzyma pędzel nad kartką; za ich plecami stoją regały z książkami. Ujęcie ukazujące rzekę zimą – wysokie brzegi pokryte są śniegiem, słychać wycie wiatru. Powrót do ujęcia z wnętrza domu bohaterów. Kobieta pali papierosa, mężczyzna zwraca jej uwagę na powracający w jego twórczości motyw trójcy. Mężczyzna wchodzi do stodoły, w której trzymane są owce i zanosi siano do ich paśnika. Kiedy zwierzęta zaczynają jeść, nalewa im wody. Narracja z offu: Kobieta wyjaśnia, że Janek jest jeszcze bardziej niż ona emocjonalnie związany ze zwierzętami.

SEKWENCJA 3 Kobieta stoi przy szafce, krojąc chleb na kromki i wrzucając je do plastikowej skrzynki. Na ścianie wiszą płaskorzeźby przedstawiające Maryję i Chrystusa. Rzeźbione ludowe sylwetki ukrzyżowanego Jezusa podpisane są nazwami miejscowości oraz datami powstania. Mężczyzna siedzi zamyślony pośród rzeźb. Zbliżenie wiszących na ścianie fotografii portretowych przedstawiających różne osoby podpisane imieniem i nazwiskiem. Janek porusza się po pomieszczeniu, przyglądając się rzeźbom i figurkom o tematyce religijnej. W kolejnym ujęciu mężczyzna i kobieta siedzą razem przy stoliku, oglądając zdjęcia wyświetlane z rzutnika na płótnie. Fotografie przedstawiają między innymi akropol ateński, rzeźby i Partenon. Narracja z offu: Kobieta mówi, że według Janka technika zabija człowieczeństwo oraz wszystkie wartości wyższe. Ona sama nie żywi niechęci do techniki – dopóki ta nie staje się bogiem. Jeśli miałaby oddawać cześć bóstwu, byłby to raczej Platon. Kobieta mówi, że Janek brał takie rzeźby, które frapowały go ze względu na osobowość twórcy i jego podobieństwo do niego samego. Jej zdaniem Bóg jest w każdym człowieku – zwłaszcza w twórcach Akropolu, w którym widzi piękno, dobroć i szlachetność. Zauważa, że wszystko to jest tak naprawdę dla człowieka, choć powstało z myślą o bogach. Dodaje, że nie wybrałaby się w tę podróż w pojedynkę.

SEKWENCJA 4 Kobieta dokłada świeżego siana do paśnika dla dzikich zwierząt, następnie rozgląda się wokół – otacza ją przysypana śniegiem las. Koryto rzeki z zaśnieżonymi brzegami.. Narracja z offu: Kobieta tłumaczy, że Posoka jest dla niej symbolem „bycia” – na każdym kroku znajduje bowiem ogrom wspaniałych rzeczy – a jednocześnie rzeczywistością. Gdyby istniało niebo – rozważa – dla niej byłaby to Posoka przeniesiona pod akropol, nie potrzebowałaby do szczęścia niczego więcej.

TYŁÓWKI Białe plansze, czarne napisy; w tle odgłosy wiatru: 1. scenariusz i reżyseria W. STRAJCH zdjęcia P. PEŁECH 2. opieka pedagogiczna K. KARABASZ Z. WICHŁACZ 3. kier. produkcji E. POBORSKA montaż H. SZALIŃSKA dźwięk H. ZASTRÓŻNY 4. PWSFTVIT 90’

Słowa kluczowe:

MALARZ
OWCE
PIES
POSOKA - POLSKA
RZEŹBY
RZEŹBY RELIGIJNE
SCHRONISKO DLA ZWIERZĄT
SZNAJDER JAN (1933- )
SZNAJDER MARIA
SZTUKA LUDOWA