Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Seans

Informacje ogólne:

Identyfikator: Seans
Typ materiału: Etiuda fabularna
Rok produkcji: 1958
Długość materiału: 00:18:07
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Starszy mężczyzna przyjeżdża do nieznanego sobie miasta i szuka w nim kina. Kiedy już do niego dociera, okazuje się, że przez opóźnienie pociągu nie zdążył na seans. Prosi kierownika kina, by powiedział mu, do jakiego miasta pojedzie kopia filmu. Idzie na peron, gdzie odnajduje go kierownik kina i przeprasza za wprowadzenie w błąd. Ta kopia nie pojedzie już nigdzie, ponieważ zostanie zniszczona. Kierownik godzi się jednak zorganizować ostatni sens tylko dla tajemniczego przybysza. Okazuje się jednak, że nie jest on zainteresowany filmem, lecz tylko jedną sceną z niego, w której gra jego zmarła przed dwudziestu laty córka. Kierownik zapętla fragment filmu, lecz taśma zaczyna płonąć.

Twórcy:

Sekwencje:

Czołówka Noc. Róg ulic miejskich. Z baru wychodzi trzech pijanych mężczyzn. Napisy: Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa przedstawia film p.t. Seans wg opowiadania St. Grochowiaka Scenariusz i realizacja: Jan Rutkiewicz Zdjęcia: Marek Nowicki Asystenci: Jan Hesse, Stefan Mienicki Kierownik zdjęć: Bogusław Stępiński Produkcja: 1958 Dwaj mężczyźni układają trzeciego w wozie zaprzężonym w konia. Wsiadają do wozu i odjeżdżają. Neon baru gaśnie. Okno w budynku otwiera się. Kelnerka trzepie obrus. Podchodzi do niej mężczyzna w czarnym płaszczu i kapeluszu. Ma ze sobą walizkę. Mężczyzna pyta kelnerkę, która wskazuje mu drogę. Mężczyzna idzie we wskazanym kierunku. Muzyka instrumentalna i gwar rozmów.

Sekwencja 1 Budynek kina. Kierownik kina zamiata schody i wygania psa na zewnątrz. Gasi neon. Zamyka drzwi na klucz i zrywa plakat. Podchodzi do niego mężczyzna z walizką i dopytuje, gdzie będzie wysłany ten film z zerwanego plakatu, ponieważ przez opóźnienie pociągu nie zdążył na seans. Kierownik odpowiada, że do Zewłoków. Mężczyzna w płaszczu pyta kierownika kina o pociąg do wskazanej miejscowości. Kierownik odpowiada, a mężczyzna dziękuje za udzielone mu informacje i idzie czekać na peronie.

Sekwencja 2 Dworzec. Mężczyzna stoi przy szlabanie i patrzy na przejeżdżające pociągi. Podchodzi do niego zdyszany kierownik kina, który przeprasza, że wprowadził go w błąd. Kierownik mówi, że taśma z filmem nigdzie nie jedzie, bo jest już bardzo zniszczona. Mężczyzna dopytuje, czy to oznacza, że już nigdzie nie zobaczy tego filmu. Kierownik potwierdza. Mężczyzna prosi kierownika, by wyświetlił film za stosowną opłatą tylko dla niego. Wyjmuje pieniądze z portfela. Kierownik mówi, że to nie-możliwe. Starszy mężczyzna nalega i próbuje przekonać większą sumą pieniędzy. Kierownik jest nieugięty. Dźwięk 100%. Muzyka instrumentalna.

Sekwencja 3 Sala kinowa. Mężczyzna siedzi w pierwszym rzędzie. Rozpina płaszcz, zdejmuje czapkę i odwraca się w kierunku kinooperatora. Kierownik uruchamia projektor i zakłada taśmę. Słychać dźwięk z filmu. Gaśnie światło. Kierownik przygotowuje kolejna szpulę z taśmą. Mężczyzna nie jest zainteresowany filmem. Czyści płaszcz. Kierownik wygląda z okienka i patrzy na ekran. Mężczyzna wyjmuje z walizki kanapki i termos. Nadal nie patrzy na ekran. Na ekranie widać palący się lont. Kierownik z zainteresowaniem ogląda film. Słychać wybuchy. Mężczyzna dozuje krople na łyżeczkę. Kierownik kina uśmiecha się, patrząc na ekran. Na ekranie widać scenę balu. Kierownik rozgląda się, przeciąga się i ziewa. Mężczyzna drzemie, trzymając kanapkę i kubek od termosu. Nagle film znika z ekranu i po chwili pojawia się kolejny fragment z drugiej rolki. Mężczyzna budzi się na chwilę i znów zasypia. Kierownik patrzy na zegarek i plakat wiszący na ścianie. Do plakatu przyczepione jest zdjęcie innej kobiety. Niżej na stoliku buja się metalowy ptak nad szklanka z wodą. Do pomieszczenia dochodzi fragment dialogu. Bohaterowie filmu zamierzają się wybrać do klasztoru kobiecego. Kierownik zaczyna znowu oglądać film. Mężczyzna z sali spogląda na ekran. Na ekranie widać, jak uzbrojeni mężczyźni napadają na klasztor. Widać zapłakane twarze dziewcząt i brzydkie twarze mężczyzn. W filmie złoczyńcy zrywają z jednej z kobiet koszulę. Widać jej piersi i złoty krzyżyk między nimi. Kierownik kina się uśmiecha. W następnej części filmu główny bohater patrzy na młode dziewczęta i wybiera te, które mu się podobają. Mężczyzna na sali jest bardzo poruszony. Gdy aktor dochodzi do młodej i drobnej blondynki, mężczyzna wstaje z krzesła i krzyczy w stronę kierownika, by zatrzymał film. Mężczyzna biegnie w stronę kierownika i prosi, by włączył mu film raz jeszcze, bo grała w nim jego zmarła córka. Wyjaśnia, że jeździ za kopią filmu od miasta do miasta. Kierownik pyta, dlaczego nie powiedział od razu, ponieważ gdyby wiedział, wyświetliłby tylko scenę w klasztorze. Prosi, by poczekał. Mężczyzna wraca na swoje miejsce. Wygodnie siada w krze-śle, gaśnie światło, a na ekranie pojawia się zapętlony fragment filmu. Mężczyzna jest wzruszony. W rzędzie za nim siada kierownik kina i zapala papierosa. Mężczyzna łapie kierownika za rękę i się uśmiecha. Następnie wraca do oglądania. Nagle dźwięk filmu się deformuje. Taśma zaczyna się palić. Palącą się taśmę gasi butem kierownik kina. Wyłącza projektor, wyciera ręką pot z czoła i patrzy na salę przez okienko. Mężczyzny już nie ma, a w wejściu na salę powiewają tylko ciężkie zasłony. Napis: Koniec Dźwięk 100%. Muzyka instrumentalna.

Słowa kluczowe:

AKTOR
AKTORKA
BAR
DWORZEC
FILM
GROCHOWIAK, STANISŁAW (1934 - 1976)
KELNERKA
KINO
PERON
POCIĄG
PROJEKTOR
SALA KINOWA
SEANS
TAŚMA FILMOWA