Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Spotkanie

Informacje ogólne:

Identyfikator: Spotkanie_
Typ materiału: Etiuda fabularna
Rok produkcji: 1955
Długość materiału: 00:10:46
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Lekarz żydowskiego pochodzenia w pacjencie, którego ma zoperować, rozpoznaje człowieka, który w czasie wojny odmówił ukrycia jego syna przed Niemcami, doprowadzając swoją obojętnością do śmierci chłopca. Pod salą operacyjną czeka zapłakany syn rannego, który uczestniczył w wypadku razem z ojcem. Doktor Wajs z trudem opanowuje emocje, dotrzymuje jednak przysięgi lekarskiej i ratuje życie rannego.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Ciemne plansze, białe napisy: 1. Spotkanie 2. SCENARIUSZ I REALIZACJA: Ryszard Rydzewski 3. ZDJĘCIA: Wiesław Pyda 4. ASYSTENCI: Wiesław Arct Stanisław Mroziuk 5. PRODUKCJA: P.W.S.F. 1954/1955 Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 1 Ramę wypełnia czerń; Poza ekranem słychać klakson samochodu, hamowanie opon i uderzenie pojazdu w coś. Przechodnie biegną na miejsce wypadku, Inni obserwują zdarzenie z daleka. Ludzie gromadzą się wokół ofiary. Wśród nich jest policjant piszący protokół oraz syn rannego, który w chwili wypadku towarzyszył ojcu. Chłopiec płacze, ale na szczęście nie jest ranny. Kobieta przeciska się przez ciasny tłum, a policjant odpycha ją na bok, otwierając przejście dla zbliżających się ratowników. Znów zabrzmi klakson, tym razem mający na celu rozproszenie grupy gapiów. Z samochodu wysiada trzech mężczyzn w białych fartuchach; jeden z nich stwierdza, że pacjent żyje. Kładą ofiarę na noszach i zabierają do karetki. Szlochające dziecko podąża za nimi, wołając ojca. Sanitariusz pomaga mu wsiąść do samochodu i odjechać.

SEKWENCJA 2 W szpitalu pielęgniarkę zatrzymuje syn poszkodowanego, mówiąc, że chce do tatusia. Kobieta tłumaczy mu, że teraz to niemożliwe, musi zaczekać. Mija chłopca, wchodzi po schodach i kieruje się do sali, w której lekarz i druga pielęgniarka zajmują się pacjentem. Po chwili dołącza do nich sanitariusz; pyta pierwszą pielęgniarkę, czy to coś poważnego. Lekarz stwierdza, że konieczna jest natychmiastowa operacja, którą to informację należy przekazać chirurgowi. Sanitariusz zwraca się do doktora, powiadamiając go, iż na wszystkich salach trwają obecnie operacje, co sprawdził osobiście. Dodaje, że lekarze nie mogą nadążyć, doktor jest jednak przekonany, iż nie można zwlekać, bo chory nie wytrzyma. Pierwsza pielęgniarka proponuje, aby doktor Wajs podjął się operacji. Sanitariusz podejrzewa, że nie będzie to możliwe, ponieważ wspomniany lekarz kończy właśnie poważną operację, będzie zatem bardzo zmęczony. Doktor orzeka, że nie ma innego wyjścia i wydaje polecenie zawiezienia ofiary wypadku do Wajsa, który jego zdaniem może się zgodzić. Dodaje, że sam będzie asystował przy operacji. Udaje się do doktora Wajsa osobiście, wyjaśnia, iż stan przywiezionego z ulicy człowieka jest bardzo ciężki, dzieli się z nim diagnozą i przybliża okoliczności, w jakich ranny czeka na pomoc. Podczas gdy w tle personel pielęgniarski przenosi ze stołu operacyjnego poprzedniego pacjenta, Wajs pyta, czy chory jest przygotowany. Drugi lekarz potwierdza i wychodzi, zapewniając, że poszkodowany zaraz zostanie przywieziony. Sanitariusze umieszczają mężczyznę na stole operacyjnym, jeden z lekarzy informuje Wajsa, że tętno rannego słabnie, a zastrzyk został wykonany. Asystent melduje gotowość. Pielęgniarka zawiązuje kitel doktora, który przechodzi do sali operacyjnej. Kiedy zbliża się do pacjenta, doznaje szoku, rozpoznaje w nim swojego znajomego. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 3 Retrospekcja. Trwa II Wojna Światowa. Żyda Wajs ucieka pustą uliczką miasta trzymając za rękę małego chłopca. Uciekinierzy wchodzą do bramy kamienicy, czterech mężczyzn z psami wbiega za nimi w tę samą uliczkę. Lekarz z chłopcem wbiegają po schodach, mężczyzna puka do drzwi, na których znajduje się wizytówka z nazwiskiem: Rawicz. Otwiera mężczyzna z papierosem w ustach, lekarz prosi go, aby ukrył ich przed Niemcami. Zapłakane dziecko wpatruje się w mężczyznę. Z oddali słychać strzały. Rawicz wyciąga papierosa z ust i stwierdza, że u niego jest niebezpiecznie, zatem muszą poradzić sobie sami. Doktor nalega, żeby wziął przynajmniej chłopca. Mężczyzna mówi, że powoli jakoś przejdą i zamyka przed nimi drzwi, każąc im nie czekać. Kiedy zbiegają po schodach, trafiają na Niemców - jeden z nich oddaje strzał i zabija dziecko. Zbliżenie zrozpaczonej twarzy Wajsa.

SEKWENCJA 4 Doktor Wajs stoi nad pacjentem, w którym rozpoznaje Rawicza. Nadal nie rozpoczyna operacji. Pielęgniarka szepcze, że się spóźnią. Asystent pyta, dlaczego nie zaczynają. Sytuację komentują także inne osoby obecne w sali. Wajs reaguje na kolejne ponaglenie ze strony asystenta, spoglądając na niego. Wówczas Rawicz odzyskuje przytomność i otwiera oczy. Doktor zaczyna wydawać polecenia współpracownikom. Każe doostawić kroplówkę i podać narkozę. Operując, Wajs odtwarza w głowie dźwięki strzałów i słowa znajomego odmawiającego pomocy jemu i jego synowi, a także rozpaczliwe nawoływania przerażonego chłopca do dalszej ucieczki. Na czole lekarza lśnią krople potu. Nożyce wypadają mu z rąk, zmienia narzędzia. Zaniepokojony asystent pyta, co się stało. Tymczasem na korytarzu czeka wciąż, próbując otwierać kolejne drzwi, szlochający syn Rawicza. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 5 Operacja kończy się sukcesem. Wajs opuszcza salę operacyjną, wychodzi na korytarz, gdzie spotyka syna swojego pacjenta. Dziecko dopytuje, czy jego tatuś żyje. Lekarz zapewnia go, że będzie żył, posuwa się kilka kroków naprzód, zatrzymuje na chwilę, chcąc się odwrócić, po czym rusza dalej przed siebie. Wraca do swojego gabinetu, siada za biurkiem i wpatruje się w stojące na nim oprawione zdjęcie własnego nieżyjącego syna. Przychodzi do niego pielęgniarka, informując go, że chory odzyskał przytomność. Doktor wyraża zgodę na widzenie pacjenta z dzieckiem. Gdy pielęgniarka wychodzi, spogląda przez otwarte okno na targane wiatrem liście drzewa, następnie jego wzrok ponownie pada na zdjęcie syna. Wstaje i wychodzi z gabinetu. Z dystansu obserwuje chłopca odchodzącego z pielęgniarką. Muzyka instrumentalna.

TYŁÓWKI Ciemna plansza, biały napis: 1. Koniec Muzyka instrumentalna.

Słowa kluczowe:

CHIRURG
CHŁOPIEC
CHORY
DIAGNOZA
DOKTOR
DZIECKO
HOLOCAUST - POLSKA
II WOJNA ŚWIATOWA (1939-1945)
LEKARZ
NOSZE
OJCIEC
OPERACJA
PACJENT
PIELĘGNIARKA
RANNY MILICJANT
SALA OPERACYJNA
SANITARIUSZ
SYN
SZPITAL
WYPADEK DROGOWY
ŻYDZI (POLSKA)