Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Stara cegielnia

Informacje ogólne:

Identyfikator: Stara_cegielnia
Typ materiału: Etiuda fabularna
Rok produkcji: 1955
Długość materiału: 00:13:31
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Akcja toczy się w trakcie II wojny światowej. Stary człowiek, mieszkający w cegielni, pomaga ukrywającej się, rannej partyzantce. Kobieta ucieka, a on sam ginie z rąk żołnierzy niemieckich.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Napisy na ujęciu stawu i komina cegielni w oddali: STARA CEGIELNIA SCENARIUSZ I REALIZACJA: STANISŁAW JĘDRYKA (IV ROK STUDIÓW) ZDJĘCIA: WIESŁAW ZDORT (IV ROK STUDIÓW) ASYSTENCI: ANNA SOKOŁOWSKA JACEK KORCELLI ANDRZEJ PIOTROWSKI PRODUKCJA PWSF 1955 Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 1 Do cegielni z wysokim kominem zbliża się chłopiec, Janek. Wyjmuje z torby chleb i wchodzi do jednego z pomieszczeń. Gdy wraca na zewnątrz, zauważa wiszącą na ścianie obręcz. Bawi się nią przez chwilę, po czym biegnie dalej. Wita się ze starym człowiekiem niosącym konewkę oraz ze szczekającym psem. Pan Antoni nabiera wody. Janek informuje go, że przyniósł chleb i położył go na stole. Z oddali dobiega odgłos jadącego pociągu. Mężczyzna wyciąga zegarek. Rozmawiają o wydarzeniach ubiegłej nocy – w nocy partyzanci zaatakowali niemiecki posterunek. Chłopiec mówi, że Niemcy kogoś szukają, byli już nawet w kościele. Pomaga Antoniemu nieść ciężką konewkę, po czym żegna się z nim i mówi, że przybiegnie, jeśli do cegielni zaczną się zbliżać Niemcy. Pies podbiega do jednego z wejść do cegielni i zaczyna ujadać. Mężczyzna podąża za nim do ciemnego wnętrza, gdzie pies czeka na niego, oszczekując siedzącą w pobliżu sterty worków kobietę. Zapala zapałkę, aby lepiej widzieć. Rozmawia z nią, próbując się dowiedzieć, kim jest. Kiedy słyszy, że zraniła nogę, prowadzi ją do domu. Znikają w ciemnym korytarzu. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 2 Antoni nalewa wody do miski stojącej obok łóżka, na którym leży partyzantka. Ranna rozgląda się po mieszkaniu. Na ścianach wiszą przewiązany czarną wstęgą kobiecy portret oraz skrzypce. Mężczyzna wyjmuje z szuflady białą koszulę, którą rozdziera, aby zrobić z niej opatrunek. Wylewa wodę z miski i wkłada do ust fajkę. Kobieta śpi. Przygląda się jej przez chwilę, następnie podchodzi i poprawia ułożenie jej ręki. Jest z nimi pies. Nagle drzwi otwierają się. Wchodzi chłopiec, zawiadamiając Antoniego, że Niemcy idą do cegielni. Zdenerwowany mężczyzna rozgląda się. Jego wzrok pada kolejno na śpiącą partyzantkę, dziecko, okno, wreszcie na stojącą na ziemi skrzynię. Dowiaduje się od chłopca, że Niemcy dochodzili właśnie do kapliczki. Każe Jankowi obudzić ranną. Przesuwa skrzynię i szuka broni. Obudzona przez chłopca kobieta zrywa się z łóżka. Po chwili stwierdza jednak, że nie może uciekać, bo i tak zaraz zostanie złapana. Antoni zapewnia ją, że Janek jej pomoże, a on sam zatrzyma Niemców. Odwija pistolet ze szmatki i przeciera go materiałem. Ranna mówi, że grozi mu śmierć i choć ona jest w takim samym niebezpieczeństwie, sama jest za to odpowiedzialna. Mężczyzna zaczyna barykadować drzwi, przekonuje partyzantkę, że jej życie jest ważniejsze. Każe jej pojechać daleko i pozdrowić wszystkich walczących po ich stronie. Kobieta bierze swój płaszcz, Antoni wskazuje im okno jako drogę ucieczki i wyjaśnia, że chłopiec przeprowadzi ją przez glinianki na kolej. Partyzantka po raz ostatni próbuje namówić go do wspólnej ucieczki. On jednak zdecydowanie odmawia, tłumacząc, że jeśli zostanie, kupi im czas. Pomaga jej i Jankowi wyjść przez okno, żegnają się. Prosi chłopca o opiekę nad psem. Patrzy przez okno, jak odchodzą, następnie wraca do barykadowania drzwi. Kiedy zamyka okno, do drzwi pukają już Niemcy, domagając się głośno, aby im otworzył. Mężczyzna wycofuje się pod ścianę z pistoletem w ręku. Nad zabarykadowanymi drzwiami wisi krzyż. Z barykady spada krzesło. Pukanie i krzyki cichną. Antoni przeładowuje broń. Słyszy, że Niemcy zbliżają się do okna. Otwiera drzwiczki wiszącej w pobliżu klatki z ptakiem i wciska się w kąt pokoju. Szyba okna zostaje rozbita. Do środka wpada ręczny granat. Mężczyzna spogląda na niego z przerażeniem. Następuje wybuch. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 3 Most kolejowy i budynek dróżnika. W oddali pojawiają się sylwetki uciekających razem kobiety i chłopca na tle zachodzącego słońca. Muzyka instrumentalna.

TYŁÓWKI Napis: KONIEC Muzyka instrumentalna.

Słowa kluczowe:

CEGIELNIA
CHŁOPIEC
DZIECKO
II WOJNA ŚWIATOWA (1939-1945)
KOMIN
NIEMCY
PARTYZANCI
PARTYZANT
PIES
STARY CZŁOWIEK