Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Wieczór wspomnień

Informacje ogólne:

Identyfikator: WieczorWspomnien
Typ materiału: Etiuda fabularna
Rok produkcji: 1951
Długość materiału: 00:14:54
Nośnik wyjściowy: kaseta BetaCam
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Opisy:

Opowieść o trudnych relacjach polsko-niemieckich na Ziemiach Odzyskanych. Dwóch młodych ludzi trafia przypadkowo do chaty, w której Polak i Niemiec spierają się o gospodarstwo. Syn polskiego chłopa zakochany jest w córce Niemca. Przywołana przez jednego z młodych mężczyzn historii z czasów wojny, pozwala pogodzić się obu rodzinom.

Twórcy:

Sekwencje:

Sekwencja 1 Napisy początkowe: PWSF przedstawia etiudę pt. Wieczór wspomnień. Scenariusz – Włodzimierz Borowik wg powieści Igora Newerly pt. Archipelag ludzi odzyskanych. Realizacja – Bohdan Mościcki. Zdjęcia – Zdzisław Krajewski. Dźwięk – Tadeusz Altman. Kierownik produkcji – Donat Bilski, kierownik zdjęć – Leon Białas. Dwaj mężczyźni płyną kajakiem. Trzciny na brzegach, drzewa w oddali, zachmurzone niebo. Zaczyna się burza. Pada deszcz. Mężczyźni płyną do pobliskiej chaty. Deszcz ścieka po szybach. W pokoju dwóch mężczyzn: ojciec i syn. W tle kobieta przy kuchni. Ojciec próbuje odradzić synowi ślub z dziewczyną, którą ledwie zna i która jest Niemką. Nagle do izby wbiega ojciec dziewczyny. Mówi, że to on jest panem tutaj i nie pozwoli się obrażać. Ojciec chłopaka nazywa Niemca i jego córkę świniami. Niemiec chce uderzyć Polaka, ale jego syn powstrzymuje bójkę. W tym momencie do izby wchodzi dwóch przemoczonych kajakarzy. Jeden z nich pyta, czy mogą przeczekać deszcz i osuszyć ubrania. Polak odpowiada, że trzeba pytać gospodarza, a on nim nie jest. Jest nim Niemiec. Córka Niemca przygląda się całemu zdarzeniu i wymienia się spojrzeniami z jednym z gości. Niemiec mówi na głos, że Polacy nie uważają go za Polaka, a Niemcy za Niemca. Rozżalony mężczyzna wychodzi z izby. Syn polskiego chłopa podejmuje gości i prowadzi do stodoły, by mogli zabezpieczyć kajak. Muzyka instrumentalna.

Sekwencja 2 Młodzi mężczyźni wnoszą kajak do stodoły. Goście dopytują, dlaczego starsi się kłócą. Syn odpowiada, że ojciec jest zazdrosny. Przenieśli ich rodzinę na ziemie odzyskane do nowego gospodarstwa, a dwa tygodnie później z Niemiec wrócił właściciel. Przywiózł ze sobą maszyny, ale Polaka to nie obchodzi. Goście zwracają uwagę, że Niemiec przywiózł również córkę i chyba mu wpadła w oko. Młody mężczyzna nie zaprzecza. Goście palą papierosy. Rozmawiają o dziewczynie. Kajakarze rozwieszają ubrania w stodole i rozmawiają z młodzieńcem o niemieckim gospodarzu, który podczas wojny stracił żonę i dwóch synów. Młodzieniec uznaje, że goście potrzebują suchych ubrań i wybiega ze stodoły. Kajakarze zostają sami. Jeden z nich twierdzi, że zna tego Niemca. Wyjmuje z plecaka butelkę alkoholu. Deklaruje, że chciałby pogodzić te dwie rodziny jeszcze dziś wieczorem.

Sekwencja 3 Butelka alkoholu stoi na stole. Goście i gospodarze siedzą przy stole. Polak opowiada, ile pracy mu-siał włożyć, by się czegoś dorobić na tej ziemi, a teraz wszystko musi oddać Niemcowi – Freitagowi. Jeden z kajakarzy rozumie Polaka, ale przypomina mu, że ten dostał dużo ziemi, ale Polak nie widzi jej potencjału. Prosi o osąd kajakarza, uważając go za człowieka wykształconego. Mężczyzna odpowiada, że to zrobi, ale musi wysłuchać drugiej strony. Zmienia na chwilę temat i dopytuje, kto czyta książkę, którą trzyma w ręku. Syn polskiego chłopa odpowiada, że on, ale książka należy do córki Niemca. Młoda kobieta siada przy stole obok ojca. Kajakarz prosi o głos Niemca w sprawie gospodarstwa. Niemiec mówi, że mieszka na tej ziemi od pokoleń, urodził się na tym gospodarstwie. Nie mógł się uczyć polskiego, w domu się nauczył. W Niemczech kopał węgiel, bo była duża bieda w domu. Ustrój się zmienił i powiedziano mu, że może wracać do domu. Okazało się, że Niemiec ma tak naprawdę na nazwisko Piątkowski. Ten fakt rozśmiesza wszystkich, ponieważ polski chłop ma na nazwisko Niedziela. Kajakarz decyduje się na wyjawienie swojej historii. Okazuje się, że miał zabić Niemca, gdy był w partyzantce, by zdobyć broń. Okazało się, że Piątkowski nosił mundur niemiecki podczas wojny, ale nie miał wyjścia. Ostrzegł partyzantów przed zasadzką w lesie. Kaja-karz godzi rodziny. Nalewa alkoholu. Cytuje fragment trzymanej w ręku książki i życzy wszystkie-go dobrego przyszłej młodej parze. Napis: koniec. Muzyka instrumentalna.

Słowa kluczowe:

CHŁOP
II WOJNA ŚWIATOWA
KAJAK
KAJAKARZ
NIEMIEC
POLAK
ROLNIK
ZIEMIE ODZYSKANE