Archiwum Filmowe

Szczegóły materiału

Wieczory Małgorzaty

Informacje ogólne:

Identyfikator 
Wieczory_Malgorzaty
Typ materiału 
Etiuda dokumentalna
Rok produkcji 
1971
Długość materiału 
00:04:41
Nośnik wyjściowy 
taśma 35mm
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Wieczory Małgorzaty

Opisy:

Film jest zapisem teatralnych prób. Aktorka o imieniu Małgorzata bezskutecznie stara się znaleźć odpowiednią interpretację swojej roli.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Napis: Wieczory Małgorzaty.
SEKWENCJA 1 Przy drewnianej drabinie znajdują się trzy osoby. Kobieta zdejmuje okulary, podaje je mężczyźnie palącemu papierosa. Kobieta wkłada perukę obfitą w papierowe loki. Prezentuje się w niej kolegom, którzy chwalą jej pomysł. Rozmawiają o kostiumie, do jakiego kobieta założy perukę. Kobieta śpiewa przez chwilę i demonstruje, jak papierowe loki będą dźwięczeć. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 2 Za kurtyną, w półmroku, kobieta otulona futrem ćwiczy tekst, kroki i gestykulację. Pod nosem komentuje efekty swoich starań. Gdy uchyla rąbek kurtyny, aby zajrzeć na scenę, pada na nią światło. Mężczyzna stojący w oddali, we wnęce, woła ją po imieniu – Małgorzata – i każe wyjść na scenę. Kobieta znika za kurtyną. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 3 Seria zbliżeń ukazujących Małgorzatę odgrywającą jedną ze scen. Próbuje ona wypowiadać swoją kwestię na różne sposoby – nad ekspresyjnie, wesoło, smutno, zalotnie, przerażająco – jednak znajdujący się poza kadrem mężczyźni krytykują każdą z zaproponowanych przez nią wersji. Dają jej kolejne wskazówki – dotyczące ruchu, natężenia głosu, tempa wypowiadania kwestii, dykcji. Kobieta irytuje się, kiedy mężczyźni jej przerywają. Podczas następnej próby rozprasza się. Proponuje, że zagra „tajemniczo”, na co mężczyzna się nie zgadza i tłumaczy jej, że musi pokazać na twarzy strach, który udzieli się widowni. Kiedy eksperymentują z natężeniem głosu, mężczyzna wtrąca, że ekspresja aktorki musi być większa. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 4 Plan pełny: próba filmowana jest teraz od tyłu, ukazując znacznie więcej osób oraz część scenografii. W blasku reflektorów unoszą się kłęby dymu papierosowego. Aktorka biega po scenie, wykrzykując swoją kwestię. Na podwyższeniu stoi opierająca się o drewnianą drabinę osoba przebrana za anioła, a jeszcze dalej, przy stryczku – mężczyzna trzymający floret. Zbliżenie zmęczonej twarzy aktorki, która prosi o zgaszenie reflektorów, bo jest jej strasznie gorąco w futrze i peruce. Zdejmuje perukę, ociera pot z twarzy i przeczesuje dłonią włosy. Aktorka mówi, jak bardzo się zmęczyła i oddycha ciężko. Dźwięk 100%.

Słowa kluczowe:

  • AKTORKA

  • AKTORSTWO

  • PRÓBA TEATRALNA

  • SCENA

  • TEATR

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x