Archiwum Filmowe

Szczegóły materiału

Anna proletariuszka

Informacje ogólne:

Identyfikator 
anna_proletariuszka
Typ materiału 
Etiuda dokumentalna
Rok produkcji 
1981
Długość materiału 
00:33:24
Nośnik wyjściowy 
taśma 35mm
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Anna proletariuszka

Opisy:

Dokumentalny portret działaczki opozycyjnej, współzałożycielki „Solidarności”. Na film składają się wypowiedzi bohaterki zarejestrowane w Stoczni Gdańskiej i jej mieszkaniu oraz szereg archiwaliów (w tym grudnia 1970 roku).

Twórcy:

Sekwencje:

SEKWENCJA 1 Tłum na ulicy. Anna Walentynowicz rozmawia z mężczyznami - jeden z nich ma w klapie znaczek Solidarności. Walentynowicz opowiada o historii zrywów wolnościowych, o powstaniu KOR-u i Solidarności, o relacjach inteligencji z robotnikami, o dojściu do mediów. Bliższe plany tłumu. Robotnicy kończący zmianę podążają w jednym kierunku. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 2 Sala Kongresowa Pałacu Kultury i Nauki. Zjazd PZPR. Kilka ujęć na towarzyszy m.in. gen. Jaruzelskiego. Ujęcia Sali Kongresowej. Delegat kończy przemówienie, wszyscy klaszczą, stopklatka, na której pojawia się napis stylizowany namalowany pędzlem „Anna Proletariuszka”. Dźwięk: oklaski. Muzyka: śpiew chóralny.
SEKWENCJA 3 Mężczyźni rozwijają na torach wewnątrz Stoczni Gdańskiej transparent „Żądamy przyjęcia Walentynowicz”. Wnętrze samochodu. W nim Walentynowicz i kierowca. Samochód przejeżdża przez bramę Stoczni Gdańskiej. Kamera najpierw panoramuje po tablicy, na której widnieją zdjęcia m.in. Andrzeja Gwiazdy. Archiwalne fotografie dokumentujące protesty. Widnieją na nich między innymi Anna Walentynowicz i Lech Wałęsa. Dźwięk 100% przechodzi w off bohaterki o tym, jak była śledzona i nękana przez służbę bezpieczeństwa. Muzyka: śpiew chóralny na początku sekwencji; muzyka instrumentalna w końcu sekwencji.
SEKWENCJA 4 W mieszkaniu Anna Walentynowicz przy herbacie rozmawia z mężczyzną. Pokazuje mu zdjęcia, listy oraz prasę zagraniczną. Mężczyzna tłumaczy artykuły. Detale listów, pocztówek i gazet. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 5 Ujęcie z góry na dwójkę ludzi idących przez teren Stoczni Gdańskiej. Walentynowicz opowiada do kamery o przestrzeni, która była dla niej zakazana, oddala się w stronę radzieckiego okrętu. Podchodzi do budynku straży przemysłowej, gdzie – jak mówi – wielokrotnie była zatrzymywana przez strażników i rewidowana. Wspomina te momenty jako bardzo trudne. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 6 Żurawie w Stoczni Gdańskiej. Pusta hala produkcyjna. Walentynowicz stoi w pustym pomieszczeniu, w którym izolowano ją od załogi, i wspomina, jak wyglądało ono kiedyś. Szafa, okno, stolik, krzesełko, krzyż. Łazienka. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 7 Parada: żeńska orkiestra z werblami, instrumentami i flagami, w planie pełnym. Fajerwerki. Zjazd PZPR. Napis „Z ludźmi dla ludzi”. Klaszczący delegaci. Edward Gierek podczas płomiennego przemówienia: „Pokażcie co potraficie, wierzymy w was...”. Klaszczący tłum. W planie ogólnym stadion podczas uroczystości partyjnych, grupa kobiet wykonują układ z parasolkami. Przebitka na małego chłopca w mundurze, który udaje, że maszeruje. Trybuna, a w jej centrum Edward Gierek. Napis ułożony z ludzi: „Trybuna Robotnicza WKZ”. Sekwencja montażowa z drukarni. Numer„Trybuny” na prasie drukarskiej. Muzyka marszowa.
SEKWENCJA 8 Powielacz i drukowana na nim gazeta. Kolejne numery „Robotnika Wybrzeża”. Muzyka instrumentalna.
SEKWENCJA 9 Mieszkanie. Anna Walentynowicz opowiada o swoich doświadczeniach z kolportażem ulotek. Klatka schodowa: ktoś wnosi po schodach choinkę, ktoś schodzi w dół. Kamera panoramuje za osobą idącą do kościoła. Walentynowicz opowiada, jak SB ją śledziło, kiedy niosła szarfę żałobną. Nabożeństwo w kościele: zbliżenia na starsze kobiety, dziecko, zakonnicę i celebrującego księdza. Mieszkanie. Walentynowicz z szarfą w ręku kontynuuje opowieść o tym, jak utrudniano jej celebrację rocznicy Grudnia 1970. Dźwięk 100% przechodzi w off i ponownie w dźwięk 100%. Muzyka instrumentalna.
SEKWENCJA 10 Walentynowicz przechadza się po wystawie upamiętniającej wydarzenia Grudnia 1970. Kilka ujęć archiwalnych: grupa żołnierzy idących chodnikiem, pojazdy pancerne. Zdjęcia transparentów: „Polityka zagraniczna rządu nie budzi żadnych zastrzeżeń”, „Głodny robotnik to nie chuligan!”, „Krew przelana przez robotników nie pójdzie na marne!”. Archiwalna sekwencja rozruchów: pojawia się żołnierz w masce gazowej, tłum, powybijane okna, rozpylany jest dym, tłum na ulicy rozpędzany przez wojsko. Muzyka improwizowana i dźwięki archiwalne z 1970 roku.
SEKWENCJA 11 Noc. Dziedziniec Politechniki Gdańskiej. W oknach gmachu świecą się światła. Grupa ludzi przepycha samochód. Nieopodal stoi Anna Walentynowicz i opowiada o przebiegu protestu na placu przed politechniką. Fotografie archiwalne dokumentujące protest. Wybite szyby, człowiek na noszach. Przebitka na Zarządzenie Porządkowe z 1 grudnia 1970. Ranny na ulicy. Dźwięk 100%. Dźwięki archiwalne.
SEKWENCJA 12 Korytarz szpitala. Mieszkanie. Walentynowicz opowiada o pracy członków KOR-u. Materiał archiwalny z wiecu na Placu Defilad w Warszawie w 1956 roku, przemawia Władysław Gomułka. Ogromny tłum w planach totalnych. Dźwięk 100% oraz dźwięk z materiałów archiwalnych. Portretowe ujęcie milczącej Walentynowicz.
SEKWENCJA 13 Mieszkanie po rewizji – stos segregatorów, przewrócone meble, nieład. Walentynowicz opowiada, jak będąc w komisji wydziałowej zareagowała na defraudacje pieniędzy. Korytarz. Walentynowicz idzie ulicą. Bohaterka filmu opowiada o trudnościach w wypełnianiu swych obowiązków jako członkini komisji i rodzącym się w niej buncie i zwolnieniu jej z pracy. Noc. Otwiera się brama. Ktoś pisze na maszynie. Otwiera się brama, widać nad nią napis „Stocznia Gdańska im. Lenina”. Dźwięk 100% przechodzi w off.
SEKWENCJA 14 Mieszkanie. Walentynowicz opowiada o tym, jak powyższe wydarzenia wpłynęły na jej hart ducha. Mówi o sprawach prywatnych, ślubie. Sekwencja prywatnych zdjęć rodzinnych. Dźwięk 100%. Muzyka instrumentalna i chóralna.
SEKWENCJA 15 Sztandar „Berlin - światowa federacja młodzieży socjalistycznej”. Pusta sala dydaktyczna, w tle znaki ZMP. Portrety Stalina i Bieruta. Ujęcia archiwalne: Motocykliści jadący w szyku z chorągwiami, młodzież wsiada do pociągu. Walentynowicz stojąc pod Pałacem Kultury opowiada o tym, że jeden z uczestników nie wrócił, ale że kazano im o tym nie wspominać. Walentynowicz przechodzi pod Pałacem Kultury. Monolog z offu: Walentynowicz opowiada o obozie przygotowawczym przed wyjazdem do Berlina w roku 1951, o incydencie, jaki tam miał miejsce. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 16 Archiwalne ujęcia z wiecu. Przy mównicy Bolesław Bierut. Kilka ujęć na tłum, na trębaczy. Na stadionie młodzi mężczyźni wykonują akrobacje. W tle wielkie portrety Stalina i Bieruta, flagi. Dźwięk z materiałów archiwalnych.
SEKWENCJA 17 Walentynowicz podlewa kwiaty w mieszkaniu. Pamiątki: kilka zdjęć rodzinnych, kilka zdjęć Jana Pawła II, krzyże, orły. Zdjęcia męża Walentynowicz na motorze. Bohaterka opowiada o tym, jak radzi sobie ze stratą męża. Panorama po mieszkaniu: telewizor, meblościanka, obrazy religijne i patriotyczne. Walentynowicz bierze kwiaty i wychodzi z domu. Składa kwiaty pod pomnikiem. Napis na pomniku upamiętniającym ofiary Grudnia 1970: „Oddali życie, abyś ty mógł żyć godnie”. Dźwięk 100%.
SEKWENCJA 18 Stocznia Gdańska. Archiwalne ujęcia pracujących spawaczki. Fragmenty artykułów poświęconych przodowniczce Annie Lubczyk (panieńskie nazwisko Walentynowicz). Wodowanie statku. Ujęcie na twarz Walentynowicz, logo Solidarności, ołtarz ustawiony nieopodal stoczni i zgromadzony tłum. Ujęcia archiwalne: pochód, w tle portrety Bieruta, Stalina i innych działaczy, słychać propagandową pieśń. Monolog z offu oraz dźwięk z materiałów archiwalnych: Walentynowicz wspomina początki pracy w stoczni.
NAPISY KOŃCOWE Reżyseria: Marek Ciecierski, Sławomir Grünberg, zdjęcia: Andrzej Wyrozębski, muzyka: Wojciech Czajkowski, opracowanie dźwiękowe: Marian Szukalski, współpraca realizatorska: Mariella Nitosławska, Filip Zylber, Andrzej Adamczak, Jerzy Białek, Czesław Chwiszczuk, Andrzej Gałecki, Mieczysław Hryniewicz, Jan Nowacki, Tomasz Sojka, Janusz Tryzno, Jadwiga Zauder, montaż: Małgorzata Zając, kierownik produkcji: Mieczysław Mękarski. Film zrealizowana w PWSFTviT przy współpracy MKZ NSZZ Solidarność w Gdańsku rok produkcji 1980/1

Słowa kluczowe:

  • GIEREK, EDWARD (1913 - 2001)

  • GOMUŁKA, WŁADYSŁAW (1905-1982)

  • KOR (KOMITET OBRONY ROBOTNIKÓW)

  • PAŁAC KULTURY I NAUKI - WARSZAWA

  • PZPR

  • ROBOTNIK

  • SOLIDARNOŚĆ (ZWIĄZEK ZAWODOWY)

  • STATEK

  • STATEK KOŚCIÓŁ

  • STOCZNIA GDAŃSKA

  • WALENTYNOWICZ, ANNA (1929 - 2010)

  • WIEC

  • WODOWANIE STATKU

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x