Archiwum Filmowe

Szczegóły materiału

Już tylko tyle. Film o sztuce.

Informacje ogólne:

Identyfikator 
juz_tylko_tyle
Typ materiału 
Etiuda dokumentalna
Rok produkcji 
1981
Długość materiału 
00:11:36
Nośnik wyjściowy 
taśma 16mm
Kolor 
barwny
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Już tylko tyle. Film o sztuce.

Opisy:

Etiuda poświęcona działalności teatru pantomimy. Wypowiedzi artystów przeplatane są scenami ze spektakli teatralnych.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Tytuł: Już tylko tyle. Film o sztuce.
Sekwencja 1 Impreza. Tłum ludzi. Całująca się para. Ktoś przechodzi między nimi. Stół ze szklankami. Ponowne ujęcie ludzi na imprezie. Rozmowy. Kobiecy głos pyta, czy może zatańczyć na stole. Męski głos mówi, by poczekała z tym do rana. Ktoś opieka na ruszcie kiełbaski. Męski głos mówi, że udało się wyeliminować chamstwo. Zbliżenie twarzy mówiącego mężczyzny. Oświetla go czerwone światło. Mężczyzna mówi o pracy, w której musi być serce. Mężczyzna w półmroku kiwa się. Zbliżenie na ręce. Twarz brodatego mężczyzny. Oświetla go zielone światło. Mówi o tym, że nie ma mieszkania, ale to dla niego drugorzędna spawa. Fragment występu. Zbliżenie dłoni. Twarz mężczyzny, którego światło oświetla na czerwono. Mówi, że ich obowiązkiem jest krzyczenie, że jest źle. Fragment występu - ujęcie nagiego torsu aktora. Jest oświetlony przez czerwone światło. Kolejny mężczyzny opowiada o swoich ruchach podczas występów. Osoby na imprezie. Męski głos mówi aktorowi, że ma ekspresje, ale powinien to połączyć z płynnością ruchów. Aktor stwierdza, że to jest czas na trening. Zbliżenie twarzy jednego z chłopaków. Zwraca się do innego chłopaka po imieniu i pyta, czy może otworzyć butelkę. Wreszcie wyciąga korek z butelki zębami. Ktoś mówi, że dziś ich teatr obchodzi 11 urodziny. Dźwięk 100%. Muzyka towarzysząca ujęciom ze spektaklu.
Sekwencja 2 Jeden z aktorów przyjmuje pozy przed lustrem. Aktorzy poruszający się w rytm muzyki. Powoli poruszają dłońmi. Ujęcia poszczególnych aktorów na scenie. Zbliżenie ich dłoni. Kolejne ujęcia poszczególnych aktorów. Zbliżenie stóp. Zbliżenie dłoni. Zbliżenie męskiego torsu. Zbliżenie nóg i ponownie dłoni. Jeden z mężczyzn robi pompki. Aktor macha rękoma. Jeden z aktorów podnosi się na kolanach na scenie. Zbliżenie rozciąganej nogi. Jeden z aktorów wstaje. Aktorzy piją z butelek. Dźwięk z offu: Kobieta i mężczyzna rozmawiają o tym, jak widzowie interpretują pewne sceny. Muzyka współczesna.
Sekwencja 3 Fragment spektaklu: Smutne oczy aktorki. Mężczyzna z brodą dźwiga krzesło na plecach. Twarz oświetlona na czerwono. Mężczyzna z brodą leży na scenie. Ogląda się. Wstaje. Siada na krześle. Dotyka swoich dłoni. Jest obrócony w stronę aktorki, która siada obok niego. Kobieta rzuca na scenę robótkę z drutami. Podnosi ją i pokazuje mężczyźnie. Zakłada mu na dłonie. Mężczyzna z przerażeniem macha rękami. Zbliżenie przypatrującej się temu twarzy kobiety. Ponownie ujęcia robótki rozciągniętej między męskimi dłońmi. Zbliżenie dłoni kobiety dziergającej na drutach. Słuchać krzyk mężczyzny. Kobieta śmieje się. Twarz przerażonego mężczyzny. Kobieta nadal się śmieje. Muzyka współczesna.
Sekwencja 4 Jeden z twórców teatralnych mówi do kamery o tym, co jest dla niego ważne. Kobieta siedząca obok nie zgadza się z jego wypowiedzią. Inna dziewczyna wypomina mu, że zbyt mało czasu poświęca próbom. Zbliżenie na dziewczynę. Chłopak mówi, że jego dziewczyna zarzuca mu zbytnie zaangażowanie w pracę. Kobieta na scenie. Dołącza do mężczyzn śpiewających Battle Hymn of the Republic. Twarz jednego z artystów. Zastanawia się, kim będzie po zakończeniu pracy w teatrze. Słychać głosy pozostałych uczestników rozmowy, którzy podrzucają mu pomysły: „rybakiem” i „prywaciarzem”. Grupa śpiewa „Nieznajomy z brodą naszym przyjacielem jest” na melodię Battle Hymn of the Republic. Dźwięk 100%.
Sekwencja 5 Aktor rozmawia z aktorką. Macha ręką. Kolejne ujęcie dwóch rozmawiających aktorów. Zbliżenie na twarz jednego z nich. Aktorka popija wino z kieliszka. Dziewczyna sprząta kieliszki, mężczyźni śpiewają Battle Hymn of the Republic. Stojąca samotnie aktorka. Zbliżenie twarzy mówiącego aktora, który tłumaczy, że mim jest mimem na scenie, ale poza sceną jest człowiekiem. Zbliżenie dłoni. Zbliżenie twarzy mężczyzny z brodą. Zbliżenie twarzy aktorki. Zbliżenie twarzy jednego z aktorów. Opowiada o premierze. Grupa aktorów siedząca przy stole śpiewa „Teatr Stodoła naszym przyjacielem jest” na melodię Battle Hymn of the Republic. Dźwięk 100%.
Tyłówka: Plansze. Napisy: 1. W filmie wystąpił Zespół Pantomimy „Stodoła” 2. Reżyseria Wiktor Grodecki 3. zdjęcia Andrzej Kamrowski 4. współpraca operatorska Dariusz Kuc Tomasz Magierski 5. opieka artystyczna Jerzy Bossak Roman Kropat 6. kierownictwo produkcji Mieczysław Mękarski 7. PWSFTViT - 1981

Słowa kluczowe:

  • AKTOR

  • MIM

  • PANTOMIMA

  • PRZEDSTAWIENIE

  • SCENA

  • SPEKTAKL

  • SZTUKA

  • TEATR

  • ZESPÓŁ PANTOMIMY STODOŁA - WARSZAWA

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x